گرچه نور مصنوعی شبهای ما را نورانی کرده است، اما مشکلاتی را هم برای ما به دنبال دارد. وجود نور در شب، ریتم شبانهروزی بدن را مختل میکند.
در نتیجه خواب ما دچار اختلال میشود و بدتر اینکه، پژوهشها نشان میدهند که این اختلال ریتم شبانهروزی ممکن است با سرطان، بیماری قلبی و چاقی ارتباط داشته باشد. طول موج آبی نور مصنوعی بیشترین تاثیر را در مختل کردن ریتم شبانهروی بدن دارد.
چرخه شبانهروزی بدن ما به طول میانگین ۲۴ و یک چهارم ساعت طول میکشد. این ریتم شبانهروزی افرادی که شبها دیر میخوابند اندکی طولانیتر است، در افراد سحرخیز اندکی از ۲۴ ساعت کمتر است. تابش نور خورشید در طول روز ساعت درونی بدن ما را با محیطمان هماهنگ میکند.
بررسیهای متعدد ارتباط کار در شیفت شب و قرارگیری در معرض نور در شب را با انواع متعدد سرطان (پستان، پروستات)، دیابت، بیماری قلبی، و چاقی ثابت کردهاند.
چند نظریه درباره این ارتباط مطرح شده است. قرارگیری در معرض نور باعث میشود تولید ملاتونین، هورمونی که ریتمهای شبانهروزی بدن را تنظیم میکند، مهار شود و شواهدی ابتدایی وجود دارد که ممکن است رابطه میان رابطه نور شبانه و سرطان را توضیح دهد.
یک بررسی دیگر هم رابطه اختلال ریتم شبانهروزی با دیابت و احتمالا چاقی را نشان داده است. در این بررسی ریتمهای شبانهروزی افراد مورد آزمایش با تغییر ساعات کاری و کار در شیفتهای شب مختل شد، به دنبال این تغییر میزان قند این افراد بالا رفت و آنها به وضعیت پره دیابت رسیدند و همچنین میزان لپتین، هورمونی که باعث احساس سیری میشود، در این افراد پایین رفت.
حتی نور کمشدت شبانه با ریتم شبانهروزی بدن را مختل و ترشح ملاتونین را مهار میکند. پژوهشگران معتقدند، نور شبانه یکی از دلایلی است که بسیاری از افراد خواب کافی ندارند و پژوهشگران کمخوابی را با افزایش خطر افسردگی، و نیز دیابت و مشکلات قلبی- عروقی مربوط کردهاند.