یک دانشمند جوان حاضر در جمع یک درصد دانشمندان برتر جهان، از کمبود بودجههای پژوهش و مدیریت نادرست در دانشگاهها انتقاد کرد و گفت: «اگر کشورهای توسعهیافته میتوانند پژوهشهای خود را به محصول تبدیل کنند و درنهایت کسب ثروت داشته باشند، به این دلیل است که بودجههای بسیار عظیمی را برای پژوهش صرف میکنند.» نیما رضایی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با انتقاد از بیتوجهی به پژوهشهای پایه در دانشگاهها اظهار کرد: «باید بپذیریم کشور ما در حوزه پژوهش یکسری عقبماندگیهایی دارد. درواقع پژوهش از زمانی که خشتهای اولیه آن برداشته میشود تا به یک ساختمان منظم تبدیلشده و بهعنوان یک محصول در نظر گرفته شود، باید مراحلی را طی کند؛ بهویژه در اجرای پژوهشهای کاربردی و محصولمحور باید بررسی کرد که آیا خشتهای اولیه آن درست برداشتهشده است یا خیر.» معاون پژوهشی مرکز تحقیقات نقص ایمنی در کشور میزان بودجههای پژوهشی در دانشگاهها را بسیار ناچیز دانست و اظهار کرد: «متاسفانه بودجههای پژوهشی اختصاصی دانشگاههای کشور بهاندازهای ناچیز است که نمیتوان انتظار داشت پژوهشهای کاربردی و محصول محور صورت گیرند، بهطوریکه گاه این بودجهها بهاندازه پژوهانه یک استاد یا پژوهشگر در یکی از کشورهای توسعهیافته است.»