در شماره گذشته، در مبحث سرطان تخمدان به علایم، عوامل خطر، تستهای غربالگری و چگونگی تشخیص این بیماری اشاره شد. در ادامه، دیگر جنبههای آن از نظر میگذرد.
طبقهبندی سرطان تخمدان: طبقهبندی اولیه در سرطان تخمدان کمک میکند پزشک متوجه شود سرطان چقدر پیشرفت کرده است. اگر سرطان پیشرفت کرده باشد، به صورت زیر طبقهبندی میشود.
مرحله 1: محدود به یک یا هر دو تخمدان.
مرحله 2: گسترش به رحم یا دیگر ارگانهای نزدیک.
مرحله 3: گسترش به غدد لنفاوی یا پوشش شکم.
مرحله 4: گسترش به ارگانهای دوررس، مانند ریهها یا کبد.
انواع سرطان تخمدان: اکثریت قریب به اتفاق سرطانهای تخمدان از نوع سرطان (کارسینوما) مخاطی (اپیتلیال) هستند. این موارد، تومورهای بدخیمی هستند که از سلولهای سطحی تخمدان برمیآیند. البته بعضی از تومورهای مخاطی بهوضوح سرطانی نیستند. این دسته از تومورها که تحت عنوان «تومورهای با پتانسیل کم بدخیمی» شناخته میشوند، به آهستگی رشد کرده و در مقایسه با دیگر گونههای سرطان تخمدان کمتر خطرناک هستند.
میزان بقای سرطان تخمدان: بسته به اینکه بیماری در زمان تشخیص در کدام مرحله قرار داشته باشد، میزان بقای 5 ساله بیماران مبتلا به سرطان مخاطی تخمدان از 89 درصد تا 18 درصد متفاوت است. برای تومورهای با پتانسیل کم بدخیمی، میزان بقای نسبی 5 ساله بین 99 تا 77 درصد متغیر است.
جراحی: جراحی برای تشخیص و درمان سرطان تخمدان مورد استفاده قرار گرفته و مرحله بیماری را نیز تعیین میکند، جراحی در واقع، فاز نخست درمان به حساب میآید. هدف از انجام آن، برداشت بافت سرطانی تا حد امکان است که میتواند محدود به برداشتن تنها یک تخمدان و بافت اطراف آن در بیماری مرحله یک باشد. در مراحل پیشرفتهتر بیماری، شاید نیاز به برداشت هر دو تخمدان، همراه با رحم و بافتهای اطراف، باشد.
شیمیدرمانی: در تمام مراحل بیماری، شیمیدرمانی اغلب پس از جراحی مورد استفاده قرار میگیرد. در این فاز از درمان، داروهایی مورد استفاده قرار میگیرد تا هرگونه سلولهای سرطانی باقیمانده را در بدن هدف قرار داده و از بین ببرد. این داروها میتوانند بهصورت خوراکی، وریدی تجویز شده یا مستقیما به درون شکم تزریق شوند (شیمیدرمانی داخل صفاقی). اغلب تومورهای با پتانسیل کم بدخیمی، نیاز به شیمیدرمانی ندارند، مگر آنکه تومور پس از جراحی عود کند.
درمانهایهدفمند: در حال حاضر، محققان روی درمانهایی کار میکنند که راههای احتمالی رشد سرطان را هدف قرار میدهند. یکی از راههای رشد تومور، آنژیوژنز یا رگزایی است که در آن، رگهای خونی جدید برای رساندن غذا به تومورها تشکیل میشوند. دارویی به نام «آواستین» این روند را بلوک کرده و باعث میشوند تومورها کوچک شده یا رشد آنها متوقف شود. «آواستین» برای درمان دیگر سرطانها نیز مورد تایید قرار گرفته، اما در مورد سرطان تخمدان هنوز در حال بررسی است، زیرا دارای عوارض جانبی بسیاری است.
در شماره آینده، دیگر موارد این بیماری از نظر خواهد گذشت.
WebMD