در شماره گذشته، به بعضی گزینههای درمانی سرطان کبد، مانند جراحی (از جمله پیوند کبد) و تخریب بافت اشاره شد. در ادامه، دیگر موارد درمانی از ذکر میشود.
تزریق اتانول از طریق پوست: پزشک از اولتراسوند برای هدایت سوزنی نازک درون تومور کبد استفاده میکند. الکل (اتانول) بهطور مستقیم در تومور تزریق شده و سلولهای سرطانی را از بین میبرد. از این شیوه یک یا دو بار در هفته استفاده میشود. در این روش، معمولاً از بیحسی موضعی استفاده میکنند ولی در صورتیکه تعداد تومورها در کبد شما زیاد باشد، نیاز به استفاده از بیهوشی عمومی وجود دارد. معمولاً تزریق، تب یا درد در پی خواهد داشت. پزشک برای تسکین این مشکلات دارو تجویز میکند.
امبولیزاسیون: برای کسانیکه نمیتوانند از جراحی یا پیوند کبد استفاده کنند استفاده از امبولیزاسیون یا امبولیزاسیون شیمیایی (Chemoembolization) گزینه درمانی مناسبی است. پزشک کاتتر باریکی در یکی از سرخرگهای پای شما وارد کرده و کاتتر را به سمت سرخرگ کبدی حرکت میدهد. برای انجام امبولیزاسیون پزشک ذرات کوچکی را در کاتتر تزریق میکند. این ذرات جریان خون درون سرخرگ را مسدود میکنند. بسته به نوع ذرات استفاده شده، انسداد دایمی یا موقتی است. در صورت مسدود شدن جریان خون تومور از سرخرگ کبدی (Hepatic Artery)، تومور از بین میرود. اگرچه سرخرگ کبدی مسدود است، بافت سالم کبد، خون را از طریق سیاهرگ باب (Hepatic Porta- Vein) دریافت میکند. برای انجام امبولیزاسیون شیمیایی، پزشک پیش از تزریق ذرات کوچک مسدودکننده جریان خون مقداری داروی ضدسرطان (شیمیدرمانی) درون سرخرگ تزریق میکند. با مسدود شدن جریان خون، دارو مدت طولانیتری در کبد باقی میماند. شما باید برای انجام این عمل از آرامبخش استفاده کنید ولی معمولاً نیازی به استفاده از بیهوشی عمومی وجود ندارد. بهطور معمول به مدت 2 تا 3 روز پس از درمان در بیمارستان بستری خواهید شد. امبولیزاسیون معمولاً به درد شکمی، حالت تهوع، استفراغ و تب خواهد انجامید. پزشک برای تخفیف این مشکلات دارو تجویز میکند. بعضی از افراد تا چند هفته پس از درمان احساس خستگی شدید میکنند.
هدفدرمانی: برخی از افرادی که نمیتوانند از جراحی یا پیوند کبد استفاده کنند از داروهایی استفاده میکنند که به آنها هدفدرمانی میگویند. سورافنیب (Sorafenib)یا، نکساوار (Nexavar) اولین هدفدرمانی تایید شده سرطان کبد بودند. هدفدرمانی سرعت رشد تومورهای کبد را کاهش داده و علاوه براین مصرف خون آنها را کم میکند. دارو از طریق دهان مصرف میشود. عوارض جانبی احتمالی شامل حالت تهوع، استفراغ، زخم دهان و از دست دادن اشتها هستند. گاهی، فرد دچار درد در ناحیه سینه میشود، مشکلات خونریزی دارد و یا دست و پای او تاول میزند. گاهی هم دارو باعث افزایش فشارخون میشود. گروه مراقبتهای پزشکی فشار خون شما را طی 6 هفته اول پس از درمان بهطور مرتب اندازه میگیرند.