امروزه بسیاری از افراد ناشنوا برای اینکه حس شنوایی خود را به دست آورند، ایمپلنت حلزون گوش را انتخاب میکنند. اما این ایمپلنتها گران هستند و همچنین باید با عمل جراحی کار گذاشته شوند و برای همه انواع ناشنوایی کارایی ندارند. به همین دلیل، گروهی از محققان دانشگاه ایالتی کلرادو )(CSU)، در حال ایجاد روش دیگری هستند که در آن یک گیره الکتریکی، کلمات گفته شده را از طریق ایجاد حس سوزن سوزن شدن روی زبان، به کاربر منتقل میکند.
ایمپلنت حلزون گوش، برای دریافت صدا از یک یا تعداد بیشتری میکروفون -که در مجاور گوش کار گذاشته میشوند- استفاده میکند. این صداها به وسیله یک پردازنده گفتار، که صداهای مربوط به انسان را تشخیص میدهد، فیلتر میشوند. سپس این صداهای گفتاری به تکانههای الکتریکی تبدیل میشوند و سپس تکانهها از راه پوست کاربر به رشتهای از الکترودها که در حلزون گوش کار گذاشته شدهاند، منتقل میشوند. سپس این الکترودها مستقیما اعصاب شنوایی فرد را تحریک و در نتیجه اطلاعات مربوط به صدا را به مغز منتقل میکنند. این گیره که در CSU به وسیله تیمی به سرپرستی پروفسور جان ویلیامز ساخته شده است، از این نظر که برای دریافت صداها از قطعات گوشی مجهز به میکروفون استفاده و سپس آنها را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل میکند، مشابه ایمپلنتها است. اما در این وسیله، این سیگنالها به وسیله بلوتوث به گیرنده که کاربر آن را در دهان خود نگه میدارد، منتقل میشود. وقتی کاربر، زبان خود را به دستگاه فشار میدهد، یک رشته الکترودها با تحریک انتخابی اعصاب نواحی متفاوت زبان، به سیگنالهای دریافتی پاسخ میدهند.
به نظر میرسد کاربران بعد از یک دوره آموزشی، بتوانند الگوهای خاصی از سوزش زبان را به کلمات گفته شده ارتباط دهند. «زبان از هزاران عصب تشکیل شده است و ناحیهای از مغز که حس لامسه زبان را تفسیر میکند، قادر به فهمیدن اطلاعات پیچیده است.» محققان این سیستم را با خط بریل مقایسه میکنند، که در آن افراد نابینا برآمدگیهایی را که با نوک انگشت خود حس میکنند، به حروف و کلمات نوشته شده تبدیل میکنند. استفاده از این سیستم بر خلاف ایمپلنت حلزون گوش، نیازی به عمل جراحی ندارد. علاوه بر این هزینه آن کمتر خواهد بود و همچنین نیازی نیست که کاربران حتما سلولهای عصبی شنوایی دارای عملکرد داشته باشند.
منبع: Gizmag
ترجمه: مهسا شیرانی