اکوکاردیوگرافی که تحت عنوان تست اکوی قلبی هم نامیده میشود، تست تشخیصی اختصاصی قلب است که در آن با استفاده از امواج صوتی، تصاویر متحرکی از قلب تهیه میشود. در اکوکاردیو گرافی اطلاعاتی در خصوص وضعیت مکانیکی قلب بدست میآید. بررسی قلب شامل دو بخش الکتریکی و مکانیکی است. سنجش عملکرد بخش الکتریکی قلب به کمک تستهای الکتروکادیوگرافی یا نوار قلب و تست ورزش انجام و سنجش عملکرد بخش مکانیکی قلب از طریق اکوکاردیوگرافی و برخی تستهای تهاجمی و غیرتهاجمی دیگر انجام میشود. اکوکاردیوگرافی سنتی: یک آزمون غیرتهاجمی با بهکارگیری امواج صوتی است که برای تعیین اندازه، شکل و حرکت ساختمانهای قلب بهکار میرود. همچنین روش مفیدی است برای تشخیص وجود و میزان تجمع ماده در پریکارد، تعیین صداهای اضافی قلبی، ارزشیابی عملکرد دریچههای قلب، تعیین اندازه حفرات قلب و ارزشیابی وضعیت حرکت دیواره بطن. امواج صوتی با فرکانس زیاد (اولتراسوند) از طریق مبدل دستی که آن را روی جدارقفسه سینه گذاشتهاند، تولید شده و از خلال دیواره قفسه سینه به داخل قلب فرستاده شده و دستگاه علائم بازگشتی را ثبت میکند.
اکوکاردیوگرافی دوبعدی: اطلاعاتی درباره ساختمان قلب و حرکت آن ثبت میکند. اکوکاردیوگرافی دوبعدی یا مقطعی، تکنیک پیشرفتهای است که تصویر دقیقی از قلب تهیه میکند. تکنیکهای دیگر مانند اکوکاردیوگرافی با تصویر رنگی، جهت و سرعت جریان خون داخل قلب را نیز نشان میدهند.