بررسی عملکرد دولت در بازار کار در فاصله سالهای ۹۲ تا ۹۴ نشان میدهد که در این دوره نه تنها بر تعداد شاغلان در بازار کار کشور اضافه نشده بلکه در سال ۹۴ نسبت به ۹۲ به میزان ۴۱۸۷۷ نفر از تعداد شاغلان کاسته شده است؛ بنابراین در طول دوره فعالیت دولت تدبیر و امید، اشتغال کشور تقریبا به حالت راکد و توقف درآمده و قفل شده است.
به عبارت دیگر، ورودیهای دوره مورد بررسی به بازار کار که در جستجوی شغل بودهاند به دلیل نبود فرصت و عدم ایجاد زمینه های جدید شغلی، به صف بیکاران پیوسته اند و در آمارهای مربوط به جمعیت فعال کشور قرار دارند. اما وزارت کار و دولت معتقد است قریب به اتفاق جمعیت فعال جدید شاغل شده اند و لیست بیمه آن هم موجود است، در صورتی که لیست بیمه لزوما نمی تواند گویای اشتغال جدید باشد چون افرادی پس از سال ها اشتغال در بازار کار ممکن است بیمه شوند.
هرچند بیمه شدن شاغلان از سر اجبار یا اراده شخصی می تواند نشانهای از محکم شدن پایههای شغلی و امید به آینده بهتر کاری باشد اما اینکه مقامات دولتی بگویند چون لیست بیمه بیشتر شده، بنابراین جمعیت فعال جدید کشور هم شاغل شده اند، لزوما درست نیست؛ چون همانگونه که عنوان شد، بخشی از بیمه جدید (دولت میگوید اشتغال جدید) اگر ایجاد شده باشد که آمارهای وزارت کار آن را در فاصله ۹۲ تا ۹۴ نشان نمی دهد، مربوط به شاغلان غیررسمی و نیروهایی می شود که شاغل بوده ولی به هر دلیلی بیمه نداشته اند.