گونهای از مالاریای مقاوم به درمان که تابستان گذشته در مرز کامبوج و تایلند کشف شد، در منطقه آسیای جنوبشرقی، در کشورهای لائوس، ویتنام، کامبوج و میانمار در حال گسترش است.
مطالعهای که نتایج آن در «نشریه بیماریهای عفونی لنست» چاپ شده، میگوید، این گونه تازه کشفشده، بهزودی راه خود را به طرف هندوستان پیدا میکند و به گفته مسئولان بهصورت خطری بزرگ برای سلامت این کشور درمیآید. مایک ترنر، رئیس بخش عفونتها و ایمینولوژی خیریه پزشکی «ولکام تراست» هم عقیده دارد: «این گونه مقاوم یک تهدید بالقوه جدی برای هند است که ممکن است جان هزاران نفر را بهخطر بیاندازد.»
مطالعه لنست بیش از 900 نمونه خون از 55 منطقه مختلف در میانمار را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این بررسی نشان میدهند، میکروب مقاوم به درمان همه جا گسترش یافته و به صورتی خطرناک به سمت مرزهای هندوستان پیش میرود: «مطالعات ما نشان داده گونه مقاوم به آرتمیزینین بیش از گذشته در آسیای جنوبشرقی دیده میشود و دارد به سمت مرزهای هند میرود. این یافتهها حاکی از آن است که مناطقی که باید مالاریا، در آنها محدود بماند یا از بین برود تا گونه مقاوم به آرتمیزینین تهدیدی برای جهان نباشد، گسترش پیدا کرده است.»
داروی آرتمیزینین که از جمله داروهای پیشنهادی سازمان جهانی بهداشت است در برنامه درمان ترکیبی ضد مالاریا استفاده میشود. این درمان کارآیی خود را از زمان آغاز مصرف در دهه 1990، در 200میلیون مورد مالاریا که در سال گزارش میشود نشان داده است. در حال حاضر، چند درمان دیگر برای مبارزه با مالاریا وجود دارد، اما مسئولان درمانی نگران این هستند که با پیدا شدن گونههای مقاوم به این درمان، برنامههای مبارزه با مالاریا که تا امروز با این زحمت پیش رفته در خطر قرار گیرد.درگذشته هم گاهی پیش آمده که مالاریا به نوعی خاص از درمان مقاومت نشان داده است. در دهه 1950، داروی موثر ضد مالاریا کلروکین بود که توانست میزان ابتلا در آسیای جنوبشرقی را تا حد زیادی پایین بیاورد، اما در سال 1957، باز هم در مرز بین تایلند و کامبوج، گونه مالاریای مقاوم به این دارو پیدا شد. این گونه در تمام جهان پخش شد و در دهه 1970 به آفریقا رسید.
در سال 2005 هم، یک گونه دیگر مقاوم به درمان در همین ناحیه ثبت شد.برخی محققان عقیده دارند، دلیل وجود گونههای مقاوم به درمان در منطقه جنوبشرق آسیا آن است که مردم این منطقه نسبت به ساکنان در سایر بسترهای زندگی این انگل مانند آفریقا، ایمنی طبیعی کمتری در برابر مالاریا دارند. برخی دیگر هم میگویند، دلیل مقاوم شدن در برابر آرتمیزینین، استفاده بیش ازحد از این دارو است.مسئولان بهداشتی و پزشکان خواهان اجماع جهانی برای چارهجویی در برابر مشکلی هستند که ممکن است در آینده با گسترش بیشتر گونه مقاوم به این دارو برای نظام سلامت جهان اتفاق بیفتد.
در مطلب لنست میخوانیم: «سرعت گسترش جغرافیایی این گونه مقاوم، بیش از سرعت اقدامات ما برای مهار و امحاء بیماری یا ارائه داروهای موثر جدید است. برای مقابله با این تهدید بزرگ، جهان باید بسیج شود.»
نیوزویک قبلا گزارش کرده بود که شرکتهای بزرگ داروسازی مانند نوارتیس در حال مطالعه بر یک داروی ضد مالاریای جدید هستند، اما این دارو هنوز در مراحل ابتدایی تحقیق قرار دارد.
منبع: نیوزویک