«برای تحقق اقتصاد مقاومتی در حوزه سلامت و دارو، سیاستگذاران نباید منافعی در حیطه تصمیمگیری داشته باشند و از طرفی واردات باید کنترل شود زیرا عدم برنامهریزی درست در سرمایهگذاری خارجی، شرکتهای دانشبنیان داخلی را محکومبه فنا میکند.» حسین عطار، عضو هیات علمی دانشگاه علوم دارویی تهران درباره عوامل مزاحم در مسیر تحقق اقتصاد مقاومتی در حوزه سلامت و دارو، گفت: «در مرحله اول، باید اتاق فکر متشکل از صاحبنظران حوزه سلامت و دارو تشکیل داد و در مرحله دوم، رفع تضاد بین منافع شخصی سیاستگذاران و منافع ملی کشور است، زیرا سیاستگذاران نباید منافعی در حیطه تصمیمگیری داشته باشند.» وی افزود: «درونزایی مستلزم این است که بر روی کمبودهای خود سرمایهگذاری کنیم، چراکه یکی از فاکتورهای اقتصاد مقاومتی، مقاوم بودن اقتصاد است. یعنی امکان واردکردن ضربههای کاری بر آن از بیرون کشور وجود نداشته باشد؛ مانند تجربه تلخی که کمبود برخی داروهای خاص در سال ۹۱ موجب صدمات جبرانناپذیری به بیماران خاص و خانوادههایشان شد.»
عطار عدم وابستگی شدید در حوزه دارو را حیاتی ارزیابی کرد و گفت: «لازم است یکنهاد هرچند مجازی بین سازمانهای ذیربط معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزارت صنایع، سازمان غذا و دارو، وزارت بهداشت و بخشهای بیمهای تشکیل شود تا هرکدام از ارگانها بهصورت مستقل فکر نکنند و به تهیه نقشه راه در حوزه فناوری و سرمایهگذاری برای دارو بپردازند.»
این استاد دانشگاه، گفت: «سیاستهای غلط واردات، شرکتهای تولیدی را به سمت نابودی میبرد؛ واردکنندگان دلیل تمایل خود به واردات را ارزان بودن دارو بیان میکنند و جالب است که قیمت این داروها برای کشورهای منطقه بالا بوده اما بهطور استثنا به واردکنندگان ایرانی به قیمت ارزان فروخته میشود؛ این سوال مطرح میشود که چرا در این مرحله شورای دامپینگ وارد نمیشود؟»