محققان کرم جدیدی را آزمایش میکنند که حاوی فرم تغلیظ شده یک ماده فعال قدیمی است و ممکن است امید جدیدی برای بیمارانی باشد که مبتلا به 3 نوع عمده اپیدرمولیز بولوزا epidermolysis bullosa هستند. نتایج به دست آمده از فاز 2b کارآزمایی مربوطه، نتایج بسیار درخشانی را نشان میدهند.
محققان در این کارآزمایی دریافتند که در عرض 2 ماه، بهبود زخمهای بیمارانی که از کرم SD-101 با غلظت 6 درصد استفاده کردهاند، بهطور قابل توجهی بهتر از بیمارانی است که کرم استفاده شده برای آنها حامل دارونما بوده است.
کرم SD-101 با غلظت 6 درصد که با نام Zorblisa عرضه خواهد شد و ساخت شرکت Scioderm است، در سال 2013، از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا به عنوان یک دستاورد شگفتانگیز در درمان بیماران مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا معرفی شد.
غلظت 6 درصد کرم SD-101، حال در مطالعه فاز 3 که بزرگتر از فازهای قبلی است، تست میشود.
ماده فعال موجود در این کرم، آلانتوئین است. این ماده ترکیبی از گلیوکسیلیک اسید که مدت زمان طولانی است در نقش یک مرطوب کننده و بهبود دهنده زخم، در بسیاری از محصولات مانند مواد آرایشی و لوسیونها، ظاهر شده است. فرمولاسیون کرم SD-101 پایدار بوده و فرم بسیار غلیظ شده آلانتوئین است.
البته برای اظهارنظر قطعی باید منتظر نتایج نهایی کارآزمایی مربوطه باشیم، اما تا به اینجا اثرات بسیار خوب و قابلتوجهی روی بهبود زخم داشته، زیرا این بیماران رنج بسیاری را متحمل میشوند.
محققان معتقدند، داشتن یک کارآزمایی انسانی در مورد محصولی که بسیار ایمن است، بسیار قابل توجه است. این ماده در بسیاری از محصولات OTC یافت میشوند، مانند داروهایی که توانایی ترمیم زخم را دارند، اما غلظت آلانتوئین در آنها بسیار اندک است و به خوبی هم بررسی نشدهاند.
در حال حاضر، گزینههای درمانی برای تاولهای شدید و زخمهای همراه با اپیدرمولیز بولوزا محدود به مرطوب کنندههای موضعی هستند، مانند ژل پترولیوم یا آکوآفور Aquaphor و پوششهای مختلف. حال، قدرت 6 درصدی کرم جدید به نظر میرسد از همه موارد دیگر موثرتر باشد.
مطالعه فاز 2b دربرگیرنده 11 بیمار مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا سیمپلکس است که شایعترین و خفیفترین نوع این بیماری است. این فرم از بیماری بهطور معمول باعث بروز تاولهای سطحی و درگیری مخاطی میشود. همچنین 29 بیمار مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا دیستروفیک مغلوب، که با تاخیر رشد، آنمی، سرطان پوست و زخمهایی که منجر به باریک شدن مری میشود، خود را نشان میدهد، همچنین 8 بیمار مبتلا به اپیدرمولیز بولوزای جانکشنال، نادرترین و شدیدترین نوع اپیدرمولیز بولوزا که با تاولهای شدید، عفونتها، و اغلب مرگ زودرس همراه هستند، نیز در این مطالعه وارد شدند. متوسط سن بیماران 2/12 گزارش شد.
در فاز ابتدایی 3 ماهه که دو سو کور انجام شد، بیماران بهطور تصادفی به 3 گروه مصرف کننده کرم SD-101 3 درصد، کرم SD-101 6 درصد و حامل پلاسبویی تقسیم شده و کرمها یک بار در روز برای آنها استفاده میشد. اندازه زخمهای هدف در ابتدای مطالعه از 6/7 سانتیمتر مربع درکرم SD-101 6 درصد تا 5/9 سانتیمتر مربع در کرم با پایه پلاسبویی متغیر بود.
بسته شدن کامل زخمها در ماه اول که هدف اولیه مطالعه در نظر گرفته شد، با کرم SD-101 6 درصد بهتر از پلاسبو بود. همین نتیجه در ماه 2 نیز به دست آمد که نتایج در هر دو ماه از نظر آماری قابل توجه و معنیدار بودند.