کمپ آموزشی اعتیاد به اینترنت (IATC ) صدها بیمار بستری در بخشهای مختلف چین، کره و تایوان را زیرنظر دارد. در مدارس این کشورها، برنامههایی برای غربالگری و پیشگیری از اعتیاد به اینترنت تدوین شده است. این برنامهها به موضوعاتی چون کنار آمدن با خانواده و آسیبهای اجتماعی اعتیاد میپردازد.
مادران معتاد به فیس بوک فراموش میکنند که به بچههایشان غذا داده یا بعد از مدرسه دنبال آنها بروند. معتادان قماربازی آنلاین خانوادهشان را در بدهیهای هنگفت غوطهور میسازند، مردان معتاد به پورنهای اینترنتی شغلشان را از دست.
اعتیاد به اینترنت به شکل فزایندهای در سراسر جهان در حال گسترش است، مطالعات نشان داده است که در برخی کشورها، شیوع این اعتیاد بین 7 تا 11 درصد جمعیت را در برگرفته و در برخی موارد رقیب جدی اعتیاد به الکل و مواد مخدر است.
امروزه مطالعات زیادی برای درک عصبی اعتیاد به اینترنت انجام شده که هم جنبههای عصبی آن را بررسی میکند و به همان میزان تغییراتی که با استفاده از اینترنت ممکن است در سلولهای خاکستری مغز رخ دهد، را مورد مطالعه قرار میدهد، در این مطالعات ژنهای افراد نیز بررسی میشوند. این موارد شامل از دست رفتن تعادل در سیستم آمیگدال و همچنین از دست دادن سلولهای خاکستری است. دکتر یونگ، روانپزشک، اولین نفری بود که در کتابش به اعتیاد اینترنت به عنوان اختلالی جدید اشاره کرد.
ترک اعتیاد به اینترنت راههایی عملی دارد. این اعتیاد مانند اعتیادهای دیگر نیست که شما با مصرف دارو خوب شوید. این اعتیاد بیشتر شبیه اعتیاد به غذا خوردن است.
دکتر یونگ برای ترک این اعتیاد، رژیم دیجیتالی را تشویق میکند که مثل رژیم غذایی که افراد مو به مو آن را دنبال میکنند تا لاغر شوند، باید آن را دنبال کرد. با این رژیم، زمانی که شما از تکنولوژی استفاده میکنید، کاهش خواهد یافت. با این روش دیگر روی چیزهایی که کلیک میکنید، کنترل خواهید داشت.
یکی از راهها این است که دفعات چک کردن گوشی تلفن و کامپیوترتان را برای دیدن اینکه پیغامی دارید یا نه، کم کنید. به جای اینکه ایمیل، فیسبوک و اخبار را 30 بار در روز چک کنید، 2 بار در روز کافی باشد.
از سوی دیگر، اجازه ندهید که ساعتهای استفاده از اینترنت از دستتان خارج شود. این محدودیت زمانی را در نظر گرفته و به آن پایبند باشید.
ترجمه: زینب کاظمخواه