دیدار تیمهای نفت مسجد سلیمان و پرسپولیس روز پنجشنبه در چارچوب هفته بیست و سوم رقابتهای لیگ برتر با نتیجه تساوی دو بر دو به پایان رسید. این بازی پرافت و خیز، لحظات تلخی را به همراه داشت و تماشاگران تیم میزبان با پرتاب سنگ و آجر به داخل زمین، امنیت بازیکنان دو تیم بهویژه تیم میهمان را به مخاطره انداختند. تصاویری که از سنگهای پرتاب شده داخل زمین، روی خروجی سایت باشگاه قرار گرفته، تکاندهنده و منزجرکننده است. چنین اتفاق تلخی چند سال قبل در حین برگزاری دیدار تیمهای فجرسپاسی و استقلال رخ داد که طی آن برخی از تماشاگرنماهای شیرازی، به داخل زمین قطعات بتونی پرتاب کردند که میتوانست فاجعهآفرین باشد.
این اتفاق در حالی در فوتبال ما روی میدهد که پرتاب مواد محترقه در جهان، در حال از مُد افتادن است. اما در ورزشگاههای ما، هنوز مواد محترقه و بدتر از آن سنگ و آجر پرتاب میکنند. در واقع بخشی از این اتفاقات زشت و زننده به داور و ناظر مسابقه ارتباط پیدا میکند. چراکه طبق گفته بازیکنان پرسپولیس، علیرضا فغانی به درخواست آنها مبنی بر توقف بازی اهمیت نداده است. اتفاقات ورزشگاهها را باید جدی گرفت.
هنوز خاطره تلخ سرباز احمدی از ذهن فوتبال ما پاک نشده است. در حالی که ما مدعی هستیم، میزبانی جام ملتها باید به ایران سپرده میشد، بروز چنین رفتارهای دور از شانی، نشان از تصمیم درست کنفدراسیون فوتبال آسیا در خصوص اعطای میزبانی به امارات دارد. کمیته انضباطی پیش از این هواداران برخی تیمها را به دلیل الفاظ رکیک، دچار محرومیت میکرد، اما اینگونه که از شواهد پیداست، در این بازی علاوه بر الفاظ زشت و توهین آمیز، سنگ و پاره آجر هم به سمت زمین پرتاب شده است.
تصور اینکه یکی از این سنگها به سر یا بدن بازیکنان برخورد میکرد، ترسآور است و واقعا اگر امروز فکر جدی به حال ورزشگاههایی از این دست نکنیم، نوشدارو پس از مرگ سهراب چه سود؟
مهر