یک مشکل عمده سیمای ایران چند سالی است که ساخت و نمایش سریالهای خوب و مخاطب پسند است. در این سالها تنها چند مجموعه محدود مانند سدی مقابل مجموعههای ماهوارهای ایستادهاند که «پایتخت» از جمله آن سریالها به شمار میرود. حالا دیگر شنیدن این جمله که مجموعههای تلویزیونی هیچ جذابیتی برای جلب بیننده ندارند، محفل هر گفتوگو و بحثی با هنرمندان شده است. اگرچه نمیتوان قاطع گفت که تلویزیون هیچ برنامه جذابی ندارد، اما این واقعیت را نمیتوان انکار کرد که تنها چند مجموعه انگشتشمار و محدود در این رسانه ملی پخش میشود که بیننده تا انتها آنها را دنبال میکند.
بسیاری از بینندگان در این سالها عادت کردهاند که در انتظار پایان یک سریال پلیسی باشند یا اینکه ادامه یک سریال عاطفی را به دلیل پیشینهای که از گذشته فصلهای آن سریال داشتهاند، دنبال کنند، اینها تماشاگرانی هستند که شاید از روی اجبار این رسانه را همچنان دنبال میکند.
این پرسش مطرح است که رمز موفقیت یک سریال خوب در رسانه ملی چه میتواند باشد. مجموعه «پایتخت» یکی از همان مجموعههای موفق است که هر سال با فصلی تازه از آن روبهرو میشویم. شاید ساختار مجموعه «پایتختها» باعث شد تا قسمتهای بعدی این مجموعه هم ساخته شود و به تدریج یکی از مجموعههای پر مخاطب تلویزیون در مناسبتهای مختلف نام بگیرد. البته استقبال مردم از این مجموعه، دلایل فراوانی داشته است و الزاما به خاطر به روز بودن موضوع یا بعضی جذابیتهای بازیگران آن نیست. در عین حال میتوان فضای شاد، تکه کلمات روزمره و نیز موقعیتهای خوب در کنار لهجهای که به آن پرداخته شده را در این مجموعهها مشاهده کرد.
«پایتخت» به کارگردانی سیروس مقدم، چهارگانهای است که اولین قسمت آن در ایام نوروز سال ۱۳۹۰ از شبکه یک سیما پخش شد. در ایام نوروز سال ۱۳۹۲ نیز قسمت دومش پخش شد. قسمت سوم نیز در سال ۱۳۹۳ و به زودی قسمت چهارم این مجموعه در ماه رمضان از تلویزیون پخش خواهد شد. سالی یک بار با یک سریال پربیننده روبهرو هستیم که اتفاقا مردم هم آن مجموعه را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار میکنند.
اگرچه این مجموعه با اعتراضات گروهی از مردم روبهرو بوده، اما سیروس مقدم برای اینکه حواشی سریالش ادامهدار نشود، با عذرخواهی از مردم مازندران به خاطر لهجه بازیگران مجموعهاش، سر و ته قضیه را هم آورد تا «پایتخت» همچنان بینندههای خود را حفظ کند. این سریال حمایت مدیران صداوسیما را هم با خود دارد. در دورهای که عزتالله ضرغامی رئیس سازمان صداوسیما بود، در جشنهای مختلف تلویزیونی ضمن حمایت از مجموعه «پایتخت»، کارگردان این مجموعه را تشویق به ساخت فصلهای بعدی میکرد. حتی در بخشی از حرفهای رئیس سازمان صدا و سیما با تاکید بر محوریت قومهای مختلف در موضوع داستانی بعضی از سریالها تاکید شده بود. «پایتخت» برخلاف اکثریت مجموعههای تلویزیونی از جهت چه مدیران تلویزیون و چه عوامل پشت صحنه آن مورد تایید است و شاید همین حمایتها با توجه به درایت و خوش ذوقی کارگردان باعث شده تا هر سال با فصلی تازه از آن، در اکثر برنامههای مناسبتی تلویزیون روبهرو شویم.
انتخاب بازیگران این مجموعه همچنان تاثیرگذار برای جذب بیننده بوده و نمیتوان بازی خوب و ادامهدار شخصیت «نقی» با بازی محسن تنابنده را فراموش کرد. تنابنده مثل سری اول، طراح قصه چهارمین «پایتخت» است و همین امر با توجه به شناخت از متننویسی تنابنده، امتیاز موفقیت مجموعه را به سمت او متمایل میکند. هر چند سیروس مقدم در مجموعههای کمدی که با سعید آقاخانی در نگارش و بازیگردانی همکاری داشته، نیز به جذب مخاطب رسیده است.
به خاطر سپردن «ارسطو» با بازی احمد مهرانفر و «بابا پنجعلی» با بازی علیرضا خمسه و «نقی» با بازی محسن تنابنده، کار سختی نیست. اتفاقا همین کاراکترهای ثابت این مجموعه تا حدودی شناخت بیننده را نسبت به آینده کاری هرکدام از این نقشها، بیشتر میکند تا داستان براساس این شخصیتها پیش برود.
اما درباره شخصیتهای اصلی «پایتخت ۴» به مانند همیشه «نقی معمولی» و خانوادهاش و همچنین «ارسطو» هستند با این تفاوت که «ارسطو» بعد از ازدواج با یک دختر چینی، حالا از او صاحب فرزند نیز شده و تلاش برای بزرگ کردن نوزاد است که تعارضاتی طنازانه را میان او و همسرش و البته پسرخالهاش «نقی» فراهم میکند. تقریبا تمام تصویربرداری مجموعه «پایتخت ۴» در مازندران انجام میشود و تاکنون بیش از نیمی از تصویربرداری این مجموعه انجام شده است. البته این را هم باید اضافه کرد که به خانواده «بهبود» با بازی مهران احمدی، دو شخصیت که فرزندان او هستند، نیز اضافه میشود. باید دید «پایتخت ۴» هم میتواند موفقیت فصلهای گذشته این مجموعه تلویزیونی را تکرار کند یا خیر.
صبا شادور