نتایج یک متاآنالیز حاکی از آن است که دادن پروبیوتیک به نوزادان نارس خطر سپسیس دیرهنگام یا LOS را در آنها کاهش میدهد.
مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی نشان دادهاند که پروبیوتیکها ممکن است عملکرد سد رودهای را بهبود داده، از کولونیزاسیون رودهای با باکتریهای پاتوژنیک جلوگیری کنند، کولونیزاسیون را با کومنسالهای سالم ارتقا داده، با تولید استات از عفونت انتروپاتوژنیک پیشگیری کنند، ایمنی داخلی را بهبود بخشند و بالغ شدن سیستم عصبی انتریک را افزایش دهند. همه این موارد میتوانند خطر LOS را درنوزادان نارس کاهش دهند.
در این متاآنالیز، 37 مطالعه وارد شدهاند که نتیجه کلی، حاکی از اثربخشی پروبیوتیکها در کاهش بروز LOS در نوزادان نارس است، هرچند دو مطالعه متاآنالیز قبلی که مطالعههای کمتری را بررسی کرده بودند، نتوانسته بودند ارتباط معنیداری میان کاهش LOS در نوزادان نارس و مصرف پروبیوتیک بیابند.
در این متاآنالیز، دادههای 9416 نوزاد از 37 مطالعه آنالیز شده و محققان دریافتند که خطر نسبی LOS در نوزادان دریافت کننده پروبیوتیک 86/0 است. به عبارت دیگر، در گروه دریافت کننده پروبیوتیک، 9/13 درصد نوزادان و در گروه دریافت کننده پلاسبو، 3/16 درصد آنها مبتلا به LOS شدند. این نتایج حتی پس از خارجکردن مطالعاتی که ریسک بالای سوگیری داشتند، همچنان معنیدار ماندند.
پروبیوتیکهایی که در این مطالعات استفاده شدهاند، عبارتند از بیفیدوباکتریوم، لاکتوباسیلوس، پروبیوتیکهای تک سویه و چند سویه. محققان معتقدند تفاوت مهم میان این متاآنالیز و موارد قبلی که به نتیجه معنیدار نرسیده بود، در حجم نمونه مطالعات است.
البته در مطالعه حاضر بعضی محدودیتها دیده میشود، از جمله آنکه LOS در بسیاری از مطالعات به عنوان پیامد ثانویه در نظر گرفته شده بود. همچنین در 14 مطالعه، اطلاعاتی در مورد وزن کودکان بسیار نارس یا وزن بسیار کم در هنگام تولد موجود نبود یا بسیار ناقص بودند. از سوی دیگر، مواردی مانند دوز دارو یا طول مدت تجویز آنها برای LOS مشخص نبود.
با وجود تمامی محدودیتها، محققان معتقدند این مطالعه میتواند استراتژیهای درمان نوزادان نارس را تغییر دهد.