هدف اصلی درمان، پیشگیری از پیشرفت بیماری، درمان علامتی و بهبود تطابق فرد است. تشخیص زودهنگام اساسی است. همه بیماران باید به طور مرتب پایش شوند. سه اصل اساسی در درمان این بیماری وجود دارد:
در حضور علائم نباید به ارتفاعات بالاتر صعود کرد.
در صورتیکه علیرغم درمان علائم بهتر نشد یا پیشرفت کرد، باید به ارتفاعات پایینتر نزول کرد.
در صورت تغییر سطح هوشیاری یا آتاکسی یا تنگینفس، سریعا نزول کرده و اقدامات مناسب درمانی را دنبال کرد.
بیماری AMS در درجات خفیف خودمحدود شونده بوده و با دادن کمی اکسیژن و علامتدرمانی برطرف میشود. علامتدرمانی مشتمل بر استفاده از ضدتهوع (اندانسترون بهترین گزینه است) و انواع مسکنها (آسپیرین و استامینوفن) است. با پیشرفت بیماری درمان با استازولامید با دوز 125 تا 250 میلیگرم دو بار در روز و شروع استفاده از دگزامتازون با دوز 4 تا 8 میلیگرم خوراکی چهار بار در روز لازم است. در موارد متوسط ـ شدید، نزول و تجویز اکسیژن همزمان بسیار موثربخش است. در صورت عدم موفقیت درمان فوقالذکر، استفاده از محیط هیپرباریک توصیه میشود.
عوارض جانبی استازولامید شایع است و شامل پارستزی محیطی، تهوع و خوابآلودگی است. به دلیل داشتن ترکیبات سولفیدریل، در صورت حساسیت به آنتیبیوتیکهای محتوی سولفا، واکنس افزایش حساسیتی متقاطع نیز رخ میدهد.
پیشگیری
صعود تدریجی و مرحله به مرحله و صرف زمان مناسب برای تطابق با محیط، قدم اول و بهترین روش پیشگیری است. توصیه همگانی این است که افراد عادی در صورت صعود به ارتفاعات متوسط (2000-1500 متر) حداقل یک شب را در این ارتفاع بگذرانند. به همه کوهنوردان و افراد حرفهای توصیه میشود از صعود سریع و ناگهانی به ارتفاعات بیش از 3000 متر جدا بپرهیزند و از این ارتفاع به بالا به ازای هر 1000 متر صعود، 2 شب را استراحت کنند. افراد باید از فعالیت بیش از حد در ارتفاعات، مصرف الکل و سرکوبگرهای تنفسی بپرهیزند.
استفاده از استازولامید بطور پروفیلاکتیک در افرادی که سابقه قبلی AMS دارند یا مجبورند به طور ناگهانی به بالای 2500 متر صعود کنند، کمککننده است. در افرادی که به سولفا حساسیت دارند، استفاده جایگزین از دگزا توصیه میشود.
به منظور پیشگیری از استازولامید با دوز 250 - 125 میلیگرم خوراکی دو بار در روز استفاده میشود که باید 24 ساعت قبل از صعود شروع شود و در حین صعود و حداقل تا 48 ساعت بعد از رسیدن به ارتفاع موردنظر ادامه یابد. استفاده از نیفدیپین و تادالافیل هم در مرحله پیشگیری توصیه شده است.