رئیس انجمن دندانپزشکان عمومی ایران با اشاره به اینکه در هر منطقهای که امکان هزینه کردن برای دندانپزشکی کمتر است میزان پوسیدگی نیز بالا میرود، گفت: « رابطه مستقیم بین فقر و پوسیدگی دندان وجود دارد و اگرچه افراد متمول هم پوسیدگی دارند، اما به دلیل تمکن مالی وقتی دندانشان پوسیده میشود به پر کردن و اصلاح آن اقدام میکنند، اما افرادی که زیر خط فقر زندگی میکنند تعداد دندانهای کشیده شده و از دست داده بیشتری دارند.»
باقر شهنی زاده، اظهار کرد: «پوسیدگی دندان به طور کلی آماری تحت عنوان dms است که از استاندارد جهانی برخوردار بوده و بر اساس آن میزان سلامت دهان و دندان در دنیا سنجیده میشود.»
وی با بیان اینکه در کشورهای مختلف این آمار بر اساس هزینهای که برای سلامت دهان و دندان میکنند متفاوت است، ادامه داد:«در کشور ما در سال 60 ، dmsحدود 8/1 درصد بوده است و در سال 92 این آمار 8/5 درصد بوده است یعنی روند افزایشی داشته که این افزایش به علتهای مختلف از جمله بهداشت دهان و دندان و بالا بودن هزینه های دندانپزشکی بودهاست.»
شهنی زاده تصریح کرد: «در کشور های پیشرفته نیز پوسیدگی دندان وجود دارد اما میزان توجه به بهداشت در کشور ما بسیار کم است و هزینههای بالای دندان پزشکی نیز به معنی وجود دندان پوسیده در افراد است چراکه فرد باید بتواند هزینهها را پرداخت کند تا از بهداشت دهان و دندان برخوردار باشد.»
وی افزود: «در حال حاضر 90 درصد هزینههای دندانپزشکی از جیب مردم پرداخت میشود و تا زمانی که دولت بودجه مورد نیاز بخش بیمه را تامین نکند و بیمهها هزینههای دندانپزشکی را پوشش ندهند همچنان با بحران پوسیدگی دهان و دندان مواجه هستیم و نتیجهاش این است که افراد از سلامتی کامل از نظر زیبایی، جویدن و تغدیه برخوردار نخواهند بود.»