نتایج یک تحقیق جدید حاکی از آن است که اسکن مغز شاید بتواند به پیشبینی احتمال بهبود وضعیت بیمار و از کما درآمدن وی کمک کند. محققان در این مطالعه، با استفاده از تکنیک اسکن fMRI یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی، منطقهای را از مغز به نام کورتکس خلفی سینگولیت که مطالعات کمی در مورد آن انجام شده و به نظر میرسد در وضعیت هوشیاری انسان دخیل است، نقطهگذاری کردند. اختلالات شدید در این منطقه که میتواند در نتیجه تروما به سر یا ایست قلبی رخ داده باشد، بهنظر میرسد احتمال این را که بیمار بتواند دوباره هوشیاری خود را به دست آورد و از کما درآید، کم میکند.
محققان در این مطالعه، اسکن 27 مورد بیمار مبتلا به کما را با 14 فرد سالم مقایسه کردند. همه افراد به کما رفته، اختلالات شدیدی در ارتباطهایی که به این منطقه ختم میشد و همچنین در خود کورتکس خلفی سینگولیت نشان میدادند. 4 مورد از بیماران کمایی هوشیاری خود را به دست آوردند و هر یک از آنها همچنان فعالیت مغزی میان کورتکس خلفی سینگولیت و منطقهای از مغز به نام کورتکس مدیال پرهفرونتال داشتند. در حقیقت، فعالیت عصبی میان دو ناحیه از مغز مشابه افراد سالم بود و همین بیماران بودند که هوشیاری خود را دوباره بهدست آوردند.
این مطالعه مشاهدهای پیشنهاد میکند که اسکنهای fMRI از ناحیه کورتکس خلفی سینگولیت به درک بهتر پزشکان از وضعیت بیماران به کما رفته و این که کدامیک از آنها میتوانند هوشیاری خود را مجددا به دست آوردند یا به وضعیت نباتی فرو روند، کمک میکند. این اسکنها همچنین انتخاب گزینههای درمانی بهتر را فراهم میآورد.
محقق ارشد این مطالعه معتقد است: «با این روش، ما میتوانیم پیشبینی بهتری از بیمارانی داشته باشیم که احتمالا کما را پشت سر گذاشته و از پس آن برمیآیند. به این ترتیب، درمانهای اختصاصی و فردی برای بیماران مبتلا به صدمات مغزی توسعه خواهد یافت. این یافتهها بسیار امیدوارکننده هستند، در عین حال به تحقیقات بیشتری نیاز است تا نتایج به دست آمده در جمعیت بالاتری تائید شوند.
نتایج این مطالعه در نشریه معتبر Neurology منتشر شده است و کاری است از موسسه INSERM U825 که یکی از پژوهشکدههای تحقیقات ملی فرانسوی مستقر در تولوس است.