همه به این نکته باور دارند که چشم عضو بسیار مهم و حساسی است و اگر دچار اختلال یا آسیب شود، زندگی فرد مختل شده و محدودیتهای اجتماعی فراوانی به بار میآورد. عفونتها از مهمترین این آسیبها به شمار میروند که اگر جدی گرفته نشوند، ممکن است عوارض غیرقابل جبرانی داشته باشند.
نخستین نکتهای که باید بدانیم آن که عفونتهای چشمی انواع مختلفی دارند. شایعترین نوع آن از محیط به فرد منتقل میشود. پس از آن عفونت در مراکز درمانی یا پس از اعمال و اقدامات درمانی چشمی است. البته باید اشاره کنیم عفونتهای بیمارستانی شیوع بسیار کمی دارند. این عفونتها یا داخل چشمی هستند که ممکن است بعد از عملهایی مانند آب مروارید یا شبکیه ایجاد شوند یا سطح چشم را درگیر میکنند که ممکن است بعد از عمل لیزیک ظاهر شود. همان طور که گفتیم عفونتهای ناشی از محیط بیمارستانی شیوع کمتری دارند، اما شدت و میزان آسیب آنها بیشتر و پاسخ آنها به درمان سختتر است. به همین دلیل همیشه تاکید میشود، برای جراحیهای چشمی حتما به کلینیکها و بیمارستانهای شناخته شده و مورد اعتماد مراجعه کنید. اما در صورت بروز چنین مشکلی، بیمار میبایست تحت مراقبتهای جدی درمانی قرار گیرد یا در صورت صلاحدید چشم پزشک به وسیله آنتیبیوتیکهای خاص یا حتی عمل جراحی درمان شود. برای تشخیص بهتر این دسته از عفونتها، باید از محل مورد نظر نمونهبرداری شده و نمونه توسط متخصص آزمایشگاه بررسی شود. جوابهای به دست آمده کمک میکند تا بهترین روش درمانی در پیش گرفته شود.
همان طور که گفتیم، دسته اول عفونتهای چشمی از محیط به فرد منتقل میشوند. این مورد شیوع بیشتری در جامعه دارد و معمولا سطح خارجی چشم را مانند پلک دچار عارضه میکند. برخی از آنها نیز قسمتهای داخلی چشم را مانند ملتحمه تحت تاثیر قرار میدهند. این قبیل از عفونتها در اثر تماس دست آلوده با چشم یا قرار گرفتن در معرض آلودگی آب استخرها ایجاد میشوند. دسته دیگری از عفونتها روی قرنیه اثر میگذارند که دلیل عمده آن استفاده نامناسب از لنزهای تماسی، زخمهای چشمی، خشکی چشم یا به کاربردن لنز تماسی مشترک است. در این حالت فرد برای انجام مراحل درمان گاهی نیاز به بستری شدن دارد و لازم است نمونهبرداریهایی از محل عفونت صورت گیرد. در این نوع عفونت مراحل درمان پیچیده و زمانبر است.
سادهترین راه پیشگیری از عفونتهای چشمی شستن منظم دست و صورت است، زیرا آلودگی از طریق تماس مستقیم با چشم منتقل میشود. افراد باید توجه داشته باشند که تماس دستها با چشم احتمال ابتلا به انواع عفونتها را افزایش میدهد.
اگر با عفونت چشمی مواجه شدید، حتما به چشم پزشک مراجعه کنید. در بسیاری از موارد تجویز داروهای آنتیبیوتیک برای درمان عفونت نتیجه مطلوبی دارد. همچنین بیمار نباید با مشاهده علائم بهبودی داروهای خود را قطع کند، بلکه لازم است سیر درمان را که یک هفته تا 10 روز به طول میانجامد، کامل کرده تا عفونت ریشهکن شود.
صابر مولایی