درمان: آنتیبیوتیکها برای درمان عفونتهای مجاری ادراری مورد استفاده قرار میگیرند. تجویز بهترین آنتیبیوتیک به سن کودک، عامل ایجاد کننده بیماری و مقاومت جرم بستگی دارد. اغلب کودکانی که بیشتر از 2 ماه سن دارند، آنتیبیوتیک خوراکی دریافت میکنند، چه بهصورت مایع یا قرص جویدنی. اگر بیمار کمتراز 2 ماه سن دارد، یا به دلیل استفراغ، نمیتواند داروی خوراکی دریافت کند، شاید لازم باشد در بیمارستان بستری شده و آنتیبیوتیک وریدی دریافت کند.
اغلب آنتیبیوتیکها برای 5 تا 10 روز تجویز میشوند. در همه موارد، مهم است که کودک هر دوز آنتیبیوتیک را سر موقع دریافت کند و دوره درمان نیز کامل شود.
پاسخ به درمان: کودک شما باید 24 تا 48 ساعت پس از شروع آنتیبیوتیک، علائم بهبود را نشان دهد. اگر کودک بهتر نشده یا وضعیت وی بدتر شود، باید مجددا بوسیله پزشک معاینه شود. اغلب کودکانی که مبتلا به عفونتهای مجاری ادراری میشوند، دچار صدمه طولانیمدت دستگاه ادراری نمیشوند. اگر پس از پایان دوره درمان، علائم بیمار بهبود یافت، دیگر نیازی به انجام تست ادراری نیست.
پیشگیری از ابتلا به عفونتهای مجاری ادراری: در حدود 8 تا 30 درصد کودکان که مبتلا به عفونتهای مجاری ادراری شدهاند، ممکن است دوباره به این عفونت مبتلا شوند. این موضوع اغلب در طول 6 ماه نخست پس از عفونت اولی و بیشتر در دختران رخ میدهد.
درمان یبوست مزمن و مشکلات مثانه نیز میتوانند به پیشگیری از بروز عفونتهای مجاری ادراری کمک میکند.
آنتیبیوتیکهای پیشگیرانه: دوز کم روزانه یک آنتیبیوتیک برای کودکانی که بهطور مکرر به عفونتهای مجاری ادراری مبتلا میشوند، پیشنهاد میشود. این درمان اغلب برای مدت 6 تا 12 ماه ادامه پیدا میکند.
چه زمانی باید کمک بطلبیم؟ اگر کودک بیمار هر یک از علائم زیر را نشان داد، هرچه سریعتر با پزشک وی تماس گرفته تا توسط پزشک ویزیت شود:
تب: تب بیش از 38 درجه سانتیگراد ممکن است، تنها علامت عفونتهای مجاری ادراری در نوزادان و کودکان کمسن باشد.
درد یا سوزش هنگام ادرار کردن یا تکرر ادرار
درد شکم یا پشت.
همیشه به یاد داشته باشید که پزشک کودک شما بهترین منبع اطلاعات برای سوالها و نگرانیهای شما در رابطه با مشکلات پزشکی کودک شما است.
منبع: UpToDate, May 2015