فیلم بیمارروانی هیچکاک سایر ویژگیهای آثار او را داراست. مواردی مثل بازی با الگوی داستانپردازی، مادر فیلم بیمار روانی(1960 ) علیرغم اینکه در فیلم حضور ندارد، ولی یکی از هولناک ترین مادران هیچکاکی است. زنی که به راحتی میتواند دست به قتل بزند و آدمها را قربانی خودخواهیهای خودش کند. مادر فیلم بیمار روانی ، یک مادر مریض است که ما به غیر صدا هیچ اثر دیگری از او نداریم. شخصیتی که در آن خانه متروک و قصر مانند زندگی روحوار دارد و نقش موثری در رفتار و گفتار پسر جوانش «نورمن» دارد. مهم ترین علاقه نورمن تاکسیدرمی کردن پرندگان است، بعید به نظر می رسد یک آدم عادی به چنین کار وحشتناکی به عنوان سرگرمی نگاه کند. نورمن از زندگی بیزار است و از هر چه در آن است، متنفر است. عشق زیادی که به مادر نامهربانش داشته باعث شده نتواند، بعد از پدرش حضور مرد دیگری را در خانه بپذیرد. او با تمام عشقی که به مادر ش دارد او را میکشد و دفن می کند اما تحمل دوری او را حتی برای یک شب ندارد. پس قبر مادرش را نبش کرده و با جسد مادرش زندگی می کند و طوری رفتار میکند که انگار مادرش زنده است و حتی در غالب او فرو میرود. یکی از مهمترین نکات فیلم بیمار روانی که کمتر به آن پرداخته شده است، عشق است. نورمن عاشق مادرش است، به خاطر همین عشق او را می کشد و بعد از او نمی تواند عاشق دیگری بشود. وقتی از «ماریون» خوشش میآید، مادر درون نورمن حسودی کرده و نمیخواهد کار به جاهای باریک تر بکشد. در حقیقت نمیخواهد نورمن عاشق شود و میخواهد نورمن را تا آخر عمرش تحت تسلط خود داشته باشد. به همین خاطر مادر درون نورمن بر نورمن واقعی پیروز شده و نورمن به شکل مادرش در میآید و ماریون را به قتل میرساند.