نورومیلیت اپتیک یک اختلال التهابی نورونی است که بهطور کلاسیک به صورت نوریت و میلیت اپتیک تظاهر پیدا میکند. اکثر بیماران مبتلا به نورومیلیت اپتیک دارای آنتیبادیهای ایمونوگلوبولین G علیه کانال آبی astrocytic aquaporin-4 یا AQP4-IgG هستند. در حال حاضر، یک گروه بینالمللی از متخصصان در زمینه نورومیلیت اپتیک توصیههای مورد توافق خود را برای تشخیص اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک بهروز کردهاند. این کرایتریای جدید، همه چیز را در زیر چتر اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک جمع کرده، زیرا تفاوتهای بیولوژیکی معنیداری میان نورومیلیت اپتیک و اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک وجود ندارد.
تشخیص اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک با AQP4-IgG در بزرگسالان به موارد زیر نیاز دارد:
وجود تظاهر بالینی با حداقل یک سندرم اصلی: نوریت اپتیک، میلیت حاد، سندرم area postrema (تهوع و استفراغ یا سکسکه غیر قابل کنترل)، یک سندرم حاد ساقه مغزی، نارکولپسی علامتدار یا سندرم دیانسفالیک حاد سازگار با اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک با تصاویر خاص مغزی یا یک سندرم سربرال علامتدار، سازگار با اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک با تصاویر خاص مغزی.
تست آنتیبادی AQP4 مثبت سرم یا مایع مغزینخاعی که با روش قابل اعتمادی آزمایش شده باشد. در این مورد، آزمون مبتنی بر سلول به ELISA یا ایمونوفلورسنس غیرمستقیم ارجحیت دارد، اما متاسفانه روش ارجح بهطور گستردهای در دسترس نیست (مواردی که در آنها آنتیبادی AQP4 در مایع مغزینخاعی مثبت باشد اما در سرم منفی گزارش شود، نادر است.)
کنار گذاشتن تشخیصهای دیگر، خصوصا مالتیپل اسکلروزیس، سارکوئیدوز، بدخیمی، پارانئوپلازی، و عفونت سیستم عصبی مرکزی.
تشخیص اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک بدون AQP4-IgG (بیش از 20 درصد بیماران مبتلا به نورومیلیت اپتیک که فاقد آنتیبادیهای AQP4 هستند و این موضوع با تستهای با بیشترین حساسیت ثابت شده است)، با کرایتریاهای زیر محقق میشود:
حضور حداقل دو سندرم بالینی اصلی که یکی از آنها باید نوریت اپتیک حاد یا میلیت یا یک سندرم area postrema باشد.
نتایج تصویربرداری با MRI سازگار با اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک باشد، بهطور مثال ضایعه نخاعی طولی گسترده (وجود 3 مورد یا بیشتر بخش به هم پیوسته)، ضایعه طولی گسترده در نورون اپتیک، MRI مغزی در غیر این صورت خاص، طبیعی یا غیراختصاصی (مثلا غیر از مالتیپل اسکلروزیس) در چارچوب نوریت حاد اپتیک یا یافتههای تصویربرداری معمول ساقه مغز.
این پانل تاکید میکند که این کرایتریا قابل تعمیم به کودکان نیز هست، البته با چند هشدار، خصوصا آنکه میلیت عرضی طولی گسترده احتمالا برای نورومیلیت اپتیک در کودکان، کمتر از بزرگسالان، اختصاصی است. میلیت عرضی طولی گسترده در مالتیپل اسکلروزیس کودکان ناشایع نیست (در حدود 15 درصد از تظاهرات میلیت) و میتواند با انسفالومیلیت منتشر نیز رخ دهد.
صاحبنظران در واکنش به این کرایتریا، آن را بسیار ارزشمند توصیف کرده و معتقدند طیف وسیعتری را از یافتههای بالینی و تصویربرداری برای حمایت از تشخیص اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک در اختیار پزشکان قرار میدهد. از سوی دیگر، معرفی یک بیومارکر قابل اعتماد، یعنی آنتیبادی aquaporin-4، برای تشخیص صحیح اختلالات طیف نورومیلیت اپتیک، در همان ابتدای بیماری از دیگر مزایای این کرایتریا است.
Neurology Journal