پس از مدتها حرف و مباحثه درباره راههای برونرفت اتحادیه اروپا از بحران اقتصادی سال 2008، بالاخره کشورهای ثروتمند این اتحادیه، توانستند بهرغم مقاومت کشورهای آسیبدیده از بحران مانند یونان، به ازای تخصیص وام، بسته اقتصاد ریاضتی را اجرایی کنند. از جمله اصول این سیاست کاهش هزینههای رفاهی دولتی، شامل بیمههای با یارانه دولت و حقوق بازنشستگی است. اینکه این راهکار تا چه حد توانسته راه برونرفتی از بحران اقتصادی باشد، در هدف این مقاله نمیگنجد. به جای آن، محققان اروپایی در این تحقیق تلاش داشتهاند تا تاثیر سیاستهای ریاضتی را روی میزان خودکشی در مردان و زنان و در گروههای مختلف سنی بررسی کنند. این تحقیق برای اولین بار انجام شده است و هدف آن بررسی میزان خودکشی با درنظر گرفتن سه عامل تولید ناخالص داخلی، کاهش هزینههای رفاهی دولتی و بیکاری است.
مطالعهای جدید نشان میدهد، در پی بحران اقتصادی سال 2008، میزان خودکشی در بین مردان فقیرترین کشورهای اروپا افزایش پیدا کرده است.
مطالعهای که نتایج آن در نشریه علوم اجتماعی و پزشکی منتشر شده است و اولین مطالعهای است که به بررسی تاثیرات مستقیم ریاضت اقتصادی بر میزان خودکشی پرداخته است، نشان میدهد، بیشترین افزایش میزان خودکشی در کشورهایی بوده است که از بحران اقتصادی بیشترین صدمات را دیدهاند، یعنی یونان، ایرلند، ایتالیا، پرتغال و اسپانیا. این آمار بعد از کنترل عوامل موثر دیگر در خودکشی اعلام شده است. یافتهها حاکی از آن است که رکود اقتصادی، افزایش میزان بیکاری و رشد اقتصادی منفی از عواملی هستند که در مجموع بر افزایش میزان خودکشی در این کشورها تاثیر چشمگیری داشتهاند. علاوه بر آن، محققان دانشگاه پورتزموث انگلستان و دانشگاه خصوصی وبستر وین تاثیر هر یک از عوامل تولید ناخالص ملی، کاهش هزینههای رفاهی و بیکاری روی میزان خودکشی در زنان و مردان و در گروههای سنی متفاوت، را به طور جداگانه بررسی کردهاند.
بر اساس این مطالعه، به ازای هر یکدرصد کاهش رشد تولید ناخالص داخلی در کشورهای بالا، 0.9درصد میزان خودکشی در بین مردان در همه گروههای سنی افزایش یافته که برابر است با بیش از 6هزار مورد خودکشی مردان در فاصله سالهای 2012-2011 در این 5 کشور. آلان کولینز، از نویسندگان مطالعه میگوید، تمرکز تیم تحقیق بر بازه زمانی 2012-2011 بوده است، زیرا این زمان، اولین سال بعد از بحران اقتصادی بوده که سیاست بسته ریاضتی به اجرا درآمده است.
محققان به این نتیجه رسیدهاند که بین سالهای 2012-2011، 580 خودکشی در بین مردان 24-10 سال در نتیجه افت تولید ناخالص داخلی اتفاق افتاده است (حدود1.6درصد افزایش در بین مردان این گروه سنی)؛ این میزان در بین مردان 25-44 سال، 2995 مورد (1.4درصد افزایش)، در بین گروه سنی 56-45، 765 مورد (0.4درصد افزایش) و در گروه سنی 89-65، 1725 مورد (1.3درصد افزایش) بوده است.
در مورد کاهش هزینههای رفاهی، بر اساس نظر پژوهشگران، بیشترین آسیب در سنین 89-65 دیده میشود: 2325 مرد در این گروه سنی با کاهش هزینههای رفاهی در بین سالهای 2012-2011 دست به خودکشی زدهاند. محققان درضمن گفتهاند، تعداد خودکشی در بین مردان 65-89 سال در فاصله سالهای 2014-2009، 4555 مورد بوده که به تاثیرات میانمدت و درازمدت ریاضت اقتصادی بر میزان خودکشی نسبت داده میشود.
سالمندان آسیبپذیرترند نتایج کار تیم تحقیق این حقیقت را تایید میکند که گروه سنی سالمند نسبت به کاهش هزینههای رفاهی منتج از انجام بسته ریاضت اقتصادی که بر درآمد آنها، به خصوص بازنشستگی، تاثیری مستقیم دارد، از سایر گروههای سنی آسیبپذیرتر هستند.بخشهای جوانتر جمعیت که ریاضت اقتصادی بر زندگی آنها اثر گذاشته است، فکر میکنند، به هر حال فرصتهایی هم فراهم آمده است. تیم تحقیق در مطالعه خود درباره تاثیر بیکاری بر میزان خودکشی نوشته است، یکی از مهمترین دلایل برای ارتکاب خودکشی در بین افراد جوانتر عامل بیکاری بوده است. یک درصد افزایش بیکاری در 5 کشوری که گفته شد، سبب 48/1درصد افزایش خودکشی در بین گروه سنی جوانان بوده است (بین سالهای 2012-2011، 175 مورد بیشتر خودکشی در بین سنین 24-10 دیده شده است). از نظر محققان، در مقایسه با مردان، ظاهرا ریاضت اقتصادی بر میزان خودکشی زنان اثر زیادی نداشته است. در ازای هر یک درصد کاهش در هزینههای رفاهی دولتی، میزان خودکشی در زنان سنین 44-25سال، 0.72درصد افزایش داشته است، اما به نظر میرسد زنان در سایر گروههای سنی نسبت به ریاضت اقتصادی مقاوم بودهاند.