نتایج تحقیقات جدید محققان فرانسوی که در نشریه Sleep منتشر شده، حاکی از آن است که افرادی که در خواب راه میروند، هرچند در زمان بیداری در معرض خطر بیشتر سردرد و میگرن قرار دارند، در حین راه رفتن در خواب، حتی پس از ضربه هم دردی احساس نمیکنند.
بیمارانی که مبتلا به دردهای مزمن هستند، اغلب از مشکلات خود در خواب و آشفتگی آن شکایت میکنند. مشکلاتی که درد در کیفیت خواب ایجاد میکند، اغلب مربوط میشود به افزایش تواتر از خواب پریدن. البته محققان معتقدند نوع متفاوتی از ارتباط میان درد و مشکلات خواب وجود دارد.
راه رفتن در خواب یا سومنامبولیسم somnambulism، یک اختلال شایع خواب است که خیلی شناخته شده نیست و تا 4 درصد از بزرگسالان را درگیر میکند.
محققان فرانسوی با این فرضیه که تغییرات در ساخت فعالیت امواج آهسته ممکن است آستانه حس درد را کاهش داده و ایجاد درد را در خوابروها تحت تاثیر قرار دهد. این محققان، برای بررسی این فرضیه، 100 فرد سالم را به عنوان گروه کنترل و 100 فردی را که در خواب راه میروند، با میانگین سنی 30 سال تحت بررسی قرار دادند.
افراد شرکت کننده در مطالعه بوسیله یک پزشک ارزیابی شده و با یک پرسشنامه خوداظهار در مورد خصوصیات بیماریها، الگوهای خواب، درد مزمن، سردرد میگرن، علایم افسردگی و کیفیت زندگی، اطلاعات آنها به دست آمد. این اطلاعات بین دو گروه بیمار و کنترل مقایسه شدند.
افرادی که در خواب راه میروند در مقایسه با گروه کنترل، 4 برابر بیشتر از سردرد و تواتر بالای آن شکایت میکردند. میگرن هم در این افراد 10 برابر شایعتر گزارش شد. همچنین، سطوح بالاتر درد مزمن، خوابآلودگی در طول روز، علایم افسردگی و بیخوابی در گروه مورد مشاهده شد. پس از تعدیل تمامی عوامل مخدوش کننده، افرادی که در خواب راه میروند، همچنان با افزایش خطر سردرد و میگرن مواجه هستند.
نکته قابل توجه در این مطالعه، ارزیابی حس درد در حین ضربه دیدن بود که در طول خواب پایدار باقی میماند. از میان افراد گروه مورد،47 نفر گزارش کردند که حداقل یک بار در حین راه رفتن در خواب دچار ضربه شدهاند. از این تعداد، فقط 10 نفر گفتند که پس از درد بلافاصله بیدار شدهاند، در حالی که 37 نفر بقیه در طول اپیزودهای ضربه دردی احساس نکرده بودند، اما حس درد در صبح فردا به سراغ آنها آمده بود. بنابراین به نظر میرسد، پدیده آنالژزی با راه رفتن در خواب همراه است.