یک بررسی جدید نشان میدهد که شمار آمریکاییهایی که داروهای نسخهای دریافت میکنند، بیش از هر زمان دیگری است و همچنین در مجموع مردم این کشور شمار بیشتری از داروهای نسخهای را مصرف میکنند.
پژوهشگران میگویند 59 درصد از بزرگسالان آمریکایی در فاصله سالهای 2011 و 2012 داروهای نسخهای مصرف کردند، در حالیکه در سالهای 1999 تا 2000 این میزان 51 درصد بود و در 15 درصد از آنان شمار داروهای نسخهای مصرفی 5 عدد یا بیشتر است، در حالی که در دوره قبلی این میزان فقط 8 درصد بود.
این بررسی نشان داد که بهخصوص مصرف داروهای کاهنده کلسترول (استاتینها)، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدفشارخون به شدت افزایش یافته است.
الیزابت کانتور، سرپرست این پژوهش که در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد انجام شده است، گفت: «هدف ما این بود که منبع اطلاعاتی فراگیری درباره مصرف داروهای نسخهای در میان بزرگسالان آمریکایی ایجاد کنیم، و به نظر من نتایجی که از این روندها میتوان گرفت برحسب هر رده داروی معین متفاوت است.»
کانتور گفت، افزایش مصرف یک رده دارویی ممکن است به معنای آن باشد که شمار بیشتری از افراد برای یک بیماری معین درمان میشود یا این روند ممکن است بیانگر تغییری در نیازهای بهداشتی زمینهای باشد.
دکتر دیوید کاتز، رئیس مرکز پژوهشهای پیشگیری دانشگاه ییل، در این باره گفت نکته مثبت درباره افزایش مصرف داروهای مدرن در آمریکا کاهش میزان مرگومیر بیماران در این کشور است. او گفت:« داروهای مدرن اغلب در درمان بیماریها و پیشگیری از مرگ زودرس موثر هستند.»
کاتز که رئیس کالج پزشکی سبک زندگی آمریکا هم هست، افزود: «البته نمردن به معنای زیستن حقیقی نیست، و این گرایش ممکن است دلالتهای بسیار منفی هم داشته باشد.» به گفته کاتز بسیاری از داروهای مصرفی برای درمان بیماریهایی به کار میروند که قابلپیشگیری هستند.
کانتور و همکارانش برای این بررسی که یافتههای آن در سوم نوامبر در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده است، از دادههای به دست آمده از «نظرخواهی بررسی ملی تغذیه و سلامت» برای تعیین روندها در مصرف داروهای نسخهای در میان تقریبا 38000 بزرگسال 20 ساله و بزرگتر در میان سالهای 1999 تا 2000 و سالهای 2011 تا 2012 استفاده کردند. از شرکتکنندگان درباره داروهای نسخهای که در 30 روز گذشته مصرف کرده بودند، سوال شده بود.
پژوهشگران در فاصله سالهای 2011 تا 2012 این یافتهها را به دست آوردند:
27 درصد بزرگسال داروهای ضدفشارخون مصرف میکردند، در حالی که این مقدار در یک دهه پیش 26 درصد بود.
مصرف استاتینها بیش از 2 برابر شده بود (از 7 درصد در دهه پیش به 17 درصد.) در میان مجموع داروهای نسخهای، سیمواستاتین (زوکور) در رده اول قرار داشت و تقریبا 8 درصد از بزرگسالان آن را مصرف میکردند. در سالهای 1999 تا 2000 فقط 2 درصد بزرگسالان این دارو را دریافت میکردند.
در میان 18 نوع داروی مورداستفاده به وسیله بیش از 5/2 درصد آمریکاییها، مصرف 11 نوع دارو افزایش پیدا کرده بود.
افزایش قابلتوجه مصرف دارو فقط در افراد 40 ساله و بالاتر مشاهده شد، نه در میان افراد 20 تا 39 ساله.
به گفته این پژوهشگران، افزایش مصرف داروهای معین ممکن است بیانگر نیاز فزاینده برای درمان عوارضی باشد که به اضافهوزن و چاقی مربوطاند.
نویسندگان این مطالعه گفتند اکثر 10 داروی با بیشترین مصرف در سالهای 2010 تا 2011 برای درمان فشارخون بالا، دیابت و کلسترول بالا به کار میرفتند که با رژیم غذایی، ورزش و وزن ارتباط دارند.
داروی دیگر اومپرازول، برای درمان ریفلاکس (بازگشت اسید معده به مری) به کار میرود که ممکن است با چاقی بدتر شود.
پس از سیمواستاتین، 10 داروی پرمصرف شامل این داروها میشدند: لیزینوپریل (پرینویل)، لوتیروکسین (لوتیروئید)، متوپرولول (لوپرسور)، متفورمین (فورتامت)، هیدروکسیکلروتیازید (آکوازید اچ)، اومپرازول (پریلوسک)، آملودیپین (نورواسک)، آتروواستاتین (لیپیتور) و آلبوترول (ونتولین، پروونتیل). مصرف همه این داروها به جز آتروواستاتین در طول دوره مطالعه افزایش یافته بود.
کاتز گفت سبک زندگی سالم میتواند در پیشگیری اغلب بیماریهای مزمنی که این داروها برای درمانشان به کار میرود، موثر باشد.
او گفت: «نکته طعنهآمیز این است که ما در آمریکا بهطور تهاجمی به تبلیغ غذاهایی میپردازیم که بیماری ایجاد میکنند و بعد داروهایی را برای درمان این بیماریها مصرف کنیم. شرکتهای بزرگ مواد غذایی و شرکتهای بزرگ داروسازی برنده این شرایط هستند اما ما و خانوادههایمان بازنده هستیم.»