سپید: محققان بیمارستان جنرال ماساچوست در بررسیهای خود از مکانیسمی پرده برداشتند که توضیح میدهد داروی متفورمین چگونه در پیشگیری از پیشرفت سرطان پانکراس موثر است. در این گزارش که در نشریه PLOS One منتشر شده، محققان میگویند متفورمین التهاب و فیبروز را که مشخصه شایعترین فرم سرطان پانکراس است، کاهش میدهد. یافتههای به دست آمده در مدلهای سلولار و حیوانی و نیز در نمونههای تومور بیمار، حاکی از آن هستند که این اثر مثبت ممکن است بیشتر در بیماران چاق یا دارای اضافهوزن دیده شود. درواقع، متفورمین میتواند دسموپلازی، تجمعی از بافت همبند متراکم و سلولهای ایمنی مرتبط با تومور را که مشخصه اصلی سرطان پانکراس است، کاهش دهد. این عملکرد بوسیله مهار فعالیت سلولهای ستارهای پانکراس انجام میشود. سلولهای ستارهای پانکراس ماتریکس اکستراسلولار تولید کرده و سلولهای ایمنی را دوباره برنامهریزی میکند تا التهاب کمتر شوند. این اثرات فقط در تومورهایی قابل مشاهده است که در افراد چاق و دارای اضافهوزن وجود دارند، زیرا به نظر میرسد تومورهای این افراد فیبروز بیشتری داشته باشد. در این مطالعه، محققان روی آدنوکارسینومای مجرایی پانکراس تمرکز داشتند. آنها در ابتدا دریافتند که سطوح هیالورونان در نمونههای توموری گرفته شده از افراد چاق و دارای اضافه وزن که تحت درمان با متفورمین قرار دارند تا دیابت نوع 2 خود را درمان کنند، در مقایسه با افرادی که متفورمین مصرف نمیکنند، تا 30 درصد کمتر است. در مدلهای حیوانی چاق مبتلا به سرطان پانکراس، مواردی که متفورمین دریافت کرده بودند، مقدار هیالورونان و کلاژن-1 آنها کمتر بود، همچنین سلولهای ستارهای فعال شده پانکراس کمتری هم داشتند. در مدلهای آزمایشگاهی، محققان نوعی راه سیگنالدهی را پیدا کردند که از این طریق، متفورمین تولید هیالورونان و کلاژن -1 را بوسیله سلولهای ستارهای پانکراس کاهش میدهد و همچنین از ورود ماکروفاژهای مرتبط با سرطان هم پیشگیری میکند تا محیط التهابی افزایش پیدا نکند.