رونق صادرات دارویی کشور با استفاده از توان دیپلماسی
7 June 2016 ساعت: 12:6
7 June 2016 ساعت: 12:6
عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی، در تشریح مشکلات پیش روی صادرات دارو بهویژه داروهای بیوتکنولوژی، اظهار داشت: «بهنظر میرسد از توان دیپلماتیک کشور بسیار بیشاز این میتوان در راستای صادرات دارویی استفاده کرد و از اینرو لازم است پتانسیل صادرات دارویی کشور از طرف مسئولین در مذاکرات سیاسی و اقتصادی جدیتر گرفته شود.»
به گزارش سپیدآنلاین به نقل از مهر، هاله حامدیفر گفت: «پایین نگه داشتن قیمت دارو در داخل، باعث شده شرکتهای داخلی از گردش مالی خوبی برخوردار نباشند و همین مسئله سبب میشود صنعت دارویی کشور برای اینکه بتواند سرپا بماند و سود حداقلی داشته باشد، از خیلی خواستههای خود چشمپوشی کند.»
حامدیفر با طرح این مثال که وقتی قیمت هر کالای مصرفی همواره با نرخ تورم بالا میرود ولی این اتفاق برای دارو رخ نمیدهد، افزود: «چرا قیمت یک ویال پنیسیلین بعد از سالها همچنان ۱۵۰۰تومان ثابت مانده است.» وی با تاکید بر ضرورت توسعه صنعت دارویی کشور برای ورود به بازارهای منطقهای و جهانی، تصریح کرد: «پیش نیاز ورود به بازارهای دارویی، تحقیق و پژوهش است که متاسفانه با توجه به شرایطی که شرکتهای داخلی دارند، قادر نیستند هزینههای تحقیقات و مطالعات بالینی در حوزه تولید داروهای «هایتک» و «بیوتکنولوژی» را تامین کنند.»
حامدیفر ادامه داد: «این محدودیت قیمت مسلما استراتژیهای ارتقای کیفیت تولیدکنندگان را تحت تاثیر قرار میدهد و خود عاملی در تضعیف تولید داخل است. از طرف دیگر قیمت بالاتر و حاشیه سود داروهای وارداتی، به آنها قدرت بازاریابی به مراتب بهتری را میدهد که با قیمت فعلی دارو برای تولیدکننده داخل میسر نیست. البته بحث بر بالا بردن هزینه دارو در سبد خانوار نبست، بلکه دولت با الگو برداری از کشورهای موفق میتواند پوشش بیمهای را به نحوی تغییر دهد که مردم متضرر نگردند.»
وی افزود: «از سوی دیگر باید این مسئله را یادآوری کنیم که بیشاز ۷۵درصد کارخانجات دارویی کشور دولتی یا نیمهدولتی هستند و همین مسئله نیز بر روند توسعه صادرات دارویی تاثیرگذار است.» حامدیفر اضافه کرد: «مدت مدیریت در سیستم دولتی بهطور میانگین ۲ تا ۳ سال است، اما باید بدانیم که فرآیند صادرات دارو نیاز به برنامهای حداقل ۶ساله دارد و به همین دلیل، شرایط به گونهای رقم میخورد که این قبیل شرکتها توان چنین برنامهریزیهای میان مدتی را ندارند و در صورت کلید خوردن چنین پروژههایی توسط مدیران بعضا با تغییر مدیریت متوقف میشود.»
وی اظهار داشت: «بهنظر میرسد از توان دیپلماتیک کشور بسیار بیشاز این میتوان در راستای صادرات دارویی استفاده کرد. از اینرو لازم است پتانسیل صادرات دارویی کشور از طرف مسئولین در مذاکرات سیاسی و اقتصادی جدیتر گرفته شود.»
حامدیفر با بیان اینکه طبق قوانین سقف واردات داروی اصلی مشابه تولید داخل ۵درصد است، گفت: «درحال حاضر به دلایل مختلف درخصوص بسیاری از داروهای «بیوتک» تولید داخل رعایت نمیشود و به دلیل برخی فشارهای غیرمعمول به مسئولین، سهم ۵درصدی به حدود ۴۰درصد رسیده است؛ بخصوص در بیماریهای خاص، و این قابل تامل است.»
عضو هیئت مدیره انجمن تولید کنندگان و صادر کنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی با تاکید بر اینکه بروز چنین وضعیتی در بازار دارویی کشور، خواست دولت و تولید کننده نیست، تصریح کرد: «متاسفانه فشارهایی از سوی نیروهای غیرحاکمیتی و مداخلهگر باعث شده این قانون رعایت نشود.» حامدیفر به نفوذ و شانتاژ برخی شرکتهای وارد کننده در بروز این وضعیت اشاره کرد و گفت: «برخی شرکتها با سوءاستفاده از عواطف انسانی مانع توسعه تولید در داخل میشوند.»
حامدیفر با طرح این مثال که وقتی قیمت هر کالای مصرفی همواره با نرخ تورم بالا میرود ولی این اتفاق برای دارو رخ نمیدهد، افزود: «چرا قیمت یک ویال پنیسیلین بعد از سالها همچنان ۱۵۰۰تومان ثابت مانده است.» وی با تاکید بر ضرورت توسعه صنعت دارویی کشور برای ورود به بازارهای منطقهای و جهانی، تصریح کرد: «پیش نیاز ورود به بازارهای دارویی، تحقیق و پژوهش است که متاسفانه با توجه به شرایطی که شرکتهای داخلی دارند، قادر نیستند هزینههای تحقیقات و مطالعات بالینی در حوزه تولید داروهای «هایتک» و «بیوتکنولوژی» را تامین کنند.»
حامدیفر ادامه داد: «این محدودیت قیمت مسلما استراتژیهای ارتقای کیفیت تولیدکنندگان را تحت تاثیر قرار میدهد و خود عاملی در تضعیف تولید داخل است. از طرف دیگر قیمت بالاتر و حاشیه سود داروهای وارداتی، به آنها قدرت بازاریابی به مراتب بهتری را میدهد که با قیمت فعلی دارو برای تولیدکننده داخل میسر نیست. البته بحث بر بالا بردن هزینه دارو در سبد خانوار نبست، بلکه دولت با الگو برداری از کشورهای موفق میتواند پوشش بیمهای را به نحوی تغییر دهد که مردم متضرر نگردند.»
وی افزود: «از سوی دیگر باید این مسئله را یادآوری کنیم که بیشاز ۷۵درصد کارخانجات دارویی کشور دولتی یا نیمهدولتی هستند و همین مسئله نیز بر روند توسعه صادرات دارویی تاثیرگذار است.» حامدیفر اضافه کرد: «مدت مدیریت در سیستم دولتی بهطور میانگین ۲ تا ۳ سال است، اما باید بدانیم که فرآیند صادرات دارو نیاز به برنامهای حداقل ۶ساله دارد و به همین دلیل، شرایط به گونهای رقم میخورد که این قبیل شرکتها توان چنین برنامهریزیهای میان مدتی را ندارند و در صورت کلید خوردن چنین پروژههایی توسط مدیران بعضا با تغییر مدیریت متوقف میشود.»
وی اظهار داشت: «بهنظر میرسد از توان دیپلماتیک کشور بسیار بیشاز این میتوان در راستای صادرات دارویی استفاده کرد. از اینرو لازم است پتانسیل صادرات دارویی کشور از طرف مسئولین در مذاکرات سیاسی و اقتصادی جدیتر گرفته شود.»
حامدیفر با بیان اینکه طبق قوانین سقف واردات داروی اصلی مشابه تولید داخل ۵درصد است، گفت: «درحال حاضر به دلایل مختلف درخصوص بسیاری از داروهای «بیوتک» تولید داخل رعایت نمیشود و به دلیل برخی فشارهای غیرمعمول به مسئولین، سهم ۵درصدی به حدود ۴۰درصد رسیده است؛ بخصوص در بیماریهای خاص، و این قابل تامل است.»
عضو هیئت مدیره انجمن تولید کنندگان و صادر کنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی با تاکید بر اینکه بروز چنین وضعیتی در بازار دارویی کشور، خواست دولت و تولید کننده نیست، تصریح کرد: «متاسفانه فشارهایی از سوی نیروهای غیرحاکمیتی و مداخلهگر باعث شده این قانون رعایت نشود.» حامدیفر به نفوذ و شانتاژ برخی شرکتهای وارد کننده در بروز این وضعیت اشاره کرد و گفت: «برخی شرکتها با سوءاستفاده از عواطف انسانی مانع توسعه تولید در داخل میشوند.»
برچسب ها
رونق صادرات دارویی کشور با استفاده از توان دیپلماسی, هاله حامدیفر, عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان محصولات بیوتکنولوژی پزشکی
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد