نیاز دانشگاههای علوم پزشکی به 10هزار عضو هیات علمی جدید
به گزارش سپیدآنلاین به نقل از وبدا، باقر لاریجانی در همایش منطقهای هیاتهای اجرایی جذب اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم پزشکی استان تهران که در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی برگزار شد، تربیت نیروی انسانی توانمند را یکی از شاخصهای توسعه پایدار برشمرد و گفت: «این امر اهمیت حوزه آموزش را در عرصههای مختلف مشخص میکند.»
لاریجانی آموزشعالی را زیربنای توسعه جوامع بیان کرد و افزود: «سرمایهگذاری در این بخش، به دلیل دستاوردهای ارزشمندی که نصیب جامعه میکند؛ بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.» معاون آموزشی وزارت بهداشت با بیان اینکه در سال 2010 جمهوری اسلامی ایران با کسب رتبه 70 در توسعه انسانی در زمره کشورهای با درجه بالای توسعه یافتگی انسانی طبقهبندی شده، ادامه داد: «در فاصله سالهای 2005 تا 2010 کشور ما با ده رتبه ارتقاء در شاخص توسعه انسانی جزء کشورهای برتر در این حوزه محسوب میشود.»
لاریجانی به نقش دانشگاهها در توسعه علم و فناوری جوامع اشاره و افزود: «درحال حاضر دو هزار دانشگاه و موسسه آموزش عالی دولتی و غیردولتی در ایران فعالیت میکنند و بدین ترتیب کشور ما با دارا بودن نسبت 32مرکز آموزشعالی بهازای هر میلیون جمعیت از نسبت بالایی برخوردار است که البته سهم وزارت بهداشت از تعداد کل این مراکز بالا نمیباشد.»
وی تصریح کرد: «در نظام سلامت کشور نسبت کل دانشجو به هیات علمی 11 و نسبت دانشجوی بالینی به هیات علمی بالینی 18 است و این نسبتها نشان دهنده لزوم برنامهریزی مناسب در این زمینه است.» معاون آموزشی وزارت بهداشت ادامه داد: «از سال گذشته برنامههای تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی رویکرد جدیدی را در این حوزه ایجاد کرده و در بستر دانشگاهها و مناطق آمایشی کشور در دست اجرا است.»
وی اعضای هیات علمی را خط مقدم اجرای برنامههای تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی ذکر کرد و تاکید کرد: «تامین هیات علمی مناسب یکی از الزامات تحقق این برنامهها در سطح ملی است.» لاریجانی عنوان کرد: «همانطور که ذکر شد نسبت دانشجو به عضو هیات علمی در کشور ما بسیار با استانداردهای جهانی فاصله دارد و براساس میانگین 200 دانشگاه برتر دنیا برای رسیدن به حد مطلوب حدود 10هزار هیات علمی در کشور کمبود داریم.»
لاریجانی با بیان اینکه از سال 92 تنها یک هزار مجوز هیات علمی در سطح کشور توزیع شده است، اذعان داشت: «این درحالی است که برخی چالشها داخلی همانند عدم تمایل افراد به جذب در برخی مناطق غیربرخوردار و همچنین برخی رشتههای خاص، عدم تمایل به خدمت در قالب هیات علمی تمام وقت جغرافیایی و درخواست رو به تزاید بازنشستگی اساتید به کمبود اعضای هیات علمی در نظام سلامت دامن میزند.»