روشی جدید برای پرورش استخوان در آزمایشگاه
به نوشته گیزمگ یک روش سنتی ترمیم استخوان صورت شامل یافتن منبع ماده، پیش از شکل مطلوب بخشیدن به آن است. معمولاً برای این کار از یک بخش از استخوان پای بیمار استفاده می‌شود. این کار نه‌تنها نیازمند جراحی اضافی و دشواری بیشتر است، بلکه نتایج به‌دست‌آمده ممکن است کاملاً مطلوب نباشد. توسعه داربست‌های پلیمری یا هیدروژل برای درمان‌های جایگزین استخوان معمولاً با موفقیت همراه بوده است. البته روش جدید پژوهشگران آمریکایی از سایر دستاوردها پیشی گرفته است.
محققان دریافتند که می‌توانند یک داربست استخوان زنده را بدون استفاده از عوامل رشد که معمولاً این نوع بازسازی را تحریک می‌کنند، ایجاد کنند. آن‌ها با استفاده از تصاویر سه‌بعدی از سی‌تی‌اسکن نقص فک در یک خوک توانستند یک اتاقک راکتور زیستی را برای کشت ماتریکس استخوان بسازند.
این کار منجر به ساخت یک استخوان کامل شد که همچنین دارای عملکرد مکانیکی است. سلول‌های بنیادی خوک از یک نمونه کوچک از چربی حیوان استخراج و برای ایجاد استخوان در درون داربست استفاده شد.
این فرآیند تنها سه هفته به طول انجامید که زمان بسیار کمتری در مقایسه با کاشت‌های چاپ سه‌بعدی به شمار می‌رود. آزمایش‌هایی برای تعیین حالت ارتجاعی این استخوان فک و شبیه‌سازی اتفاقاتی که ممکن است در حالت واقعی برای آن بیفتد، انجام شد.
دانشمندان با کمال تعجب دریافتند که بدن بیمار به تدریج این کاشت استخوانی را جایگزین کرد. این سازه آزمایشگاهی در نهایت به عنوان بخشی از استخوان خود بیمار درآمد و رگ‌های خونی در آن تشکیل شدند.
این فناوری در حال حاضر تحت کارآزمایی‌های پیش‌بالینی قرار دارد و قرار است وارد کارآزمایی‌های بالینی تایید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا شود.
