ضرورت توجه به مدیریت ریسک در مراکز درمانی
ابوطالب گرامی، عضو کمیته فنی مرکز رتبه‌بندی مدیریت ریسک ایران در گفت‌گو با سپیدآنلاین ریسک و مدیریت آن در مراکز درمانی را امری بسیار ضروری دانست و گفت: « ریسکها علاوه بر ایجاد هزینههای مستقیم میتوانند به اعتبار مراکز درمانی هم آسیب برسانند که در برخی موارد واقعا جبران این خسارتها غیر ممکن خواهد شد. »
وی ادامه داد: « امروزه شرایط تغییر کرده و علاوه بر افزایش آگاهی بیماران از حقوق خود، سطح انتظارات از حوزه درمان افزایش یافته است به گونهای که خواستهها، انتظارات و الزامات کنونی در مقایسه با چند سال پیش افزایش یافته و بطور قطع در سالهای آتی نیز سطح آنها بسیار افزایش خواهد یافت که ما حصلِ آن این پیام مهم است که بخش درمان با این سطح از عملکرد، قادر به برآوردهسازی این انتظارات و الزامات فزاینده نخواهد بود و ضروری است که مراکز درمانی بیش از پیش نسبت به ریسکها و مدیریت آنها توجه کنند.»
عضو کمیته فنی مرکز رتبه‌بندی مدیریت ریسک ایران ، گفت: « یکی از کارکردهای مدیریت ریسک، کاهش هزینهها و خسارتها و ضرور و زیانهای ناشی از عملکرد نادرست است. مدیریت ریسک میتوانند با کاهش مرگ و میر، کاهش خرابی و ازکارافتادگی دستگاه ها و تجهیزات، کاهش شکایات و پیگردهای قانونی و مقرراتی، کاهش دوباره کاریها، کاهش اتلاف منابع از طریق استفاده صحیح و مناسب از منابع (کادر درمانی، دستگاهها و تجهیزات، داروها و . . .) و جلوگیری و کاهش اختلاسها و سوء استفادهها بطور مستقیم در کاهش هزینههای مراکز درمانی موثر باشد. »
وی افزود: «باید توجه داشت که در حوزه‌ی درمان از یک سو با تعدد و تنوع ریسکها و از سوی دیگر با وابستگی ریسکها نسبت به یکدیگر مواجه هستیم که این امر مستلزم مدیریت سیستماتیک ریسکها است. بر این اساس، اقدامات مراکز درمانی در حوزه مدیریت ریسک کافی و قابل قبول نبوده و ضروری است که نسبت به مدیریت سیستماتیک ریسکها اقدام کنند. گواه این امر نیز بالا بودن نرخ خطاها و اشتباهات در حوزه درمان، روند فزاینده‌ی شکایات بیماران، بهره وری پایین مراکز درمانی و مواردی از این قبیل است. »
گرامی گفت: «با توجه به این موضوعات ضروری است که مراکز درمانی بطور بسیار جدیتری با موضوع ریسک و نحوه مدیریت سیستماتیک آن برخورد کنند و با فراهم کردن بستر مناسب برای شکلگیری و توسعه فرهنگ مدیریت ریسک و استقرار سیستم مدیریت ریسک، ضریب ایمنی خود را ارتقاء دهند.»
