ایمپلنتی برای تولید اشک در چشم‌های خشک
نشانگان خشکی چشم که به علت کمبود تولید مایع اشکی ایجاد می‌شود، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های چشمی در جهان است. با وجود آن که این بیماری به ندرت باعث از دست دادن بینایی می‌شود اما می‌توانند سبب ایجاد زخم یا اسکار بر قرنیه شود.
اکنون یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه استنفورد به سرپرستی پروفسور دانیل پالانکر وسیله‌ای را طراحی و تولید کرده‌اند که دارای 16 میلیمتر طول، 4 میلیمتر عرض و 2 میلیمتر ضخامت است.
این وسیله در تست‌های آزمایشگاهی، در زیر غده اشکی تحتانی چشم خرگوش کاشته شد. هنگامی که این وسیله با شبکه بی‌سیم فعال می‌شد، غده اشکی را تحریک می‌کرد و درنتیجه 57 درصد اشک بیشتری در مقایسه با قبل تولید می‌شد.
دانشمندان زمانی با نتایج بهتر و بلند مدت‌تری به دست آوردند که از این دستگاه برای تحریک مسیر عصبی اشک این حیوانات –رابط میان مغز و نورون‌های حسی- استفاده کردند.
سرپرست این گروه می‌گوید: «با این حال هنوز باید پروتئین و محتوی لیپید را اشکی که به طور مصنوعی ایجاد شده است، آنالیز کرد ، زیرا در برخی از موارد خشکی چشم نه به علت تولید نشدن مایع اشکی، بلکه به خاطر عدم تناسب ترکیبات این مایع ایجاد می‌شود.»
