شیوع آرتروز در ایالات‌متحده آمریکا
نتایج نظرسنجی موسسهٔ سلامت ملی آمریکا در سال 2015 نشان داد که تعداد آمریکایی‌ها مبتلا به آرتروز در مقایسه با سال‌های قبل 68 درصد افزایش‌یافته است.30 درصد از مردها و 31 درصد از زنان بین 18 تا 64 سال این بیماری را دارند، در حالی 56 درصد از مردها و 69 درصد از زنان بالای 65 سال تحت تاثیر این بیماری هستند.
یک شیوهٔ جدید برای کسب اطلاعات از مردم دربارهٔ درد مفصل و بیماری‌های مفصلی
تخمین‌هایی که در مورد تعداد افراد مبتلابه بیماری آرتروز زده می‌شود اساساً بر اساس یک سوال ساده در نظرسنجی هستند. این سوال ساده از شرکت‌کننده می‌پرسد که «آیا یک متخصص سلامتی حرفه‌ای به شما گفته است که مبتلابه آرتروز هستید.» اگر شرکت‌کننده‌های یک نظرسنجی به این سوال پاسخ آری دهند درنتیجه آن فرد مبتلابه آرتروز خوانده می‌شود و در نتایج نظرسنجی او را نیز لحاظ می‌کنند. اما دکتر رضا جعفر زاده و دکتر دیوبد فلسون، از محققین دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه بوستون شیوهٔ جدیدی را برای نظارت آرتروز (یا همان کسب اطمینان از ابتلا بودن فرد به آرتروز) طراحی کرده‌اند که بر اساس ترکیبی از نمونه‌های تشخیص داده‌شده توسط پزشک، علائم مفصلی مزمن و طول کشیدن بیش از سه ماه علائم هستند. به‌عبارت‌دیگر، بر اساس این شیوهٔ جدید در صورتی می‌توان فرد را مبتلابه آرتروز دانست و او را در آمار نظرسنجی لحاظ کرد که پزشک او را مبتلابه آرتروز بداند، علائم مفصلی مزمن داشته باشد و علائمش بیش از سه ماه طول کشیده باشند. درنتیجه، تنها با بیان یک سوال ساده شاید نتوان به‌طور دقیق فرد را مبتلابه آرتروز دانست و در آمار نظرسنجی لحاظ کرد.
درد مفصل و گرفتگی عضلات: علائم آرتروز چگونه هستند
به‌طورکلی، درد مفصل یک نشانهٔ مرسوم برای انواع بسیاری از آرتروزها است. دو نوع اصلی آرتروز شامل آرتریت التهابی، مانند روماتوئید آرتریت، و بیماری مکانیکی، مانند پوکی استخوان، هستند. درحالی‌که روماتوئید آرتریت و پوکی استخوان مرسوم‌ترین نوع آرتروز هستند، اما بیماری‌هایی همچون نقرس، آرتریت پسوریاتیک و لوپوس نیز زیر چتر آرتروز هستند. به عقیدهٔ بنیاد آرتروز آمریکا، بیش از 100 نوع آرتروز و بیماری‌های مرتبط با آرتروز وجود دارند و آرتروز اصلی‌ترین دلیل ناتوانی در ایالات‌متحده است.
ورم، درد، گرفتگی عضلات و کاهش بازهٔ حرکت از علائم مرسوم مشکلات مفصلی هستند. این علائم می‌توانند خفیف، متوسط یا شدید و هرازگاهی باشند. اگرچه هم روماتوئید آرتریت و هم پوکی استخوان تحت تاثیر عامل ژنتیک هستند، اما عوامل دیگری همچون چاقی و استرس بیش‌ازحد می‌تواند باعث افزایش خطر این بیماری‌ها شوند. اگر درد، ورم و گرفتگی عضلات صبحگاهی را تجربه می‌کنید با پزشک خود در مورد علائم مفصلی خود صحبت کنید. تشخیص بعضی از آرتروزها پیچیده است، اما کارشناس‌ها موافق‌اند که درمان زودهنگام بهترین وسیلهٔ دفاعی در مقابل پیشرفت روماتوئید آرتریت و دیگر بیماری‌ها است.
مسائلی همچون چاقی خطر بیماری‌های مفصلی را افزایش می‌دهند
اگرچه این یافته‌ها به نظر حیرت‌انگیز هستند، اما این آمار جدید کارشناس‌های آرتروز را شگفت‌زده نکرده است. دکتر وینیسیوز دومینگ، مشاور پزشکی گروه حمایتی آرتروز CreakyJoints و روماتولوژیست ساحل Daytona ایالت فلوریدا می‌گوید: «آرتروز یک بیماری چند فاکتوری است و با توجه به افزایش شیوع سندروم متابولیک و چاقی در میان عموم مردم شمار بیماران مبتلابه پوکی استخوان نیز افزایش خواهد یافت.»
نگرانی از کمبود پزشک‌های متخصص درزمینهٔ آرتروز و بیماری مفصلی
این یافته‌های جدید در حالی رسانه‌ای شده‌اند که آمریکا از کمبود شدید روماتولوژیست ها رنج می‌برد. در سال 2013، کالج آمریکایی روماتولوژی این کمبود را یک بحران دانسته و پیش‌بینی کرده است که تا سال 2030 تقاضا برای این متخصص‌ها 138 درصد افزایش خواهد یافت، درحالی‌که انتظار می‌رود 50 درصد از روماتولوژیست ها در ظرف 15 سال آینده بازنشست شوند. دکتر دومینگ می‌گوید: «کمبود این متخصص‌ها یک مسئلهٔ اساسی است.» او اضافه می‌کند: «چنین چیزی برای افرادی که در مناطق روستایی زندگی می‌کنند مشکل‌آفرین‌تر است، چون مجبورند که برای درمان مشکل خود صدها مایل سفر کنند.»
یک آستر نقره‌ای: داروها و درمان‌های زیادی برای روماتوئید آتریت موجود هستند.
برخلاف کمبود فزایندهٔ روماتولوژیست ها، دکتر دومینگ می‌گوید که گزینه‌های درمانی برای افراد مبتلابه روماتوئید آرتریت امیدوارکننده هستند. به‌عبارت‌دیگر، برای درمان روماتوئید آرتریت شیوه‌های مختلفی وجود دارند که کاربرد آن‌ها روی بعضی از افراد مبتلابه روماتوئید آرتریت مثبت بوده است. او خاطرنشان می‌کند: «بیماران مبتلابه روماتوئید آرتریت چیزهای زیادی برای خوشحالی دارند، چون داروهای جدید برای این بیماری امید درمان این بیماری را افزایش داده‌اند، درحالی‌که در مورد بیماری پوکی استخوان حقیقت این است که طی 15 سال گذشته هیچ پیشرفتی در درمان این بیماری حاصل نشده است.»
نحوهٔ بهبود دقت نظارت آرتروز
دکتر رضا جعفر زاده و دکتر دیوبد فلسون می‌گویند که شیوه‌های فعلی نظارت آرتروز از سال 2002 مورداستفاده قرارگرفته‌اند و به‌منظور افزایش دقت و تصحیح محدودیت‌های ذاتی شیوه‌های نظرسنجی باید این شیوه‌های نظارت آرتروز را تجدیدنظر کرد. دکتر دومینگ می‌گوید: «به‌طورکلی، آمارهایی که در نظرسنجی جدید به دست آماده‌اند می‌توانند آگاهی را در مورد آرتروز افرایش دهند و به مسئولین سلامتی این هشدار را دهند که باید درزمینهٔ برنامه‌های آموزشی روماتولوژی و درمان آرتروز بودجهٔ بیشتری را صرف کنند.»
everydayhealth
مصطفی صداقت رستمی
