سپید

بررسیی پروفسور آن کیس و همکارش، آنگوس دیتون، برنده جایزه نوبل، نشان داد که پس از دهه‌ها پیشرفت (که در طول آن مرگ‌ومیر سالانه تا 2 درصد کاهش یافته بود) از سال 1999 تا 2013 نیم درصد به آمار مرگ‌ومیر در آمریکا افزوده شده است.

این محققان در گروهی از کشورهای پیشرفته‌ دیگر (یعنی استرالیا، کانادا، فرانسه، آلمان، انگلستان و سوئد) پیشرفت در زمینه گاهش مرگ‌ومیر را مشاهده کردند، و فقط در آمریکا بود که این میزان افزایش یافته بود.

مهم این است این افزایش مرگ‌ومیر در نتیجه بیماری‌های معمول مانند بیماری‌های قلبی نبود، بلکه به خاطر میزان بالای خودکشی و زیاده‌روی در مصرف الکل و مواد مخدر (به علاوه بیماری‌های کبدی که در نتیجه استفاده از الکل) به وجود آمده است. به نظر می‌رسد این خود مردم هستند که جان خودشان را می‌گیرند یا با بی‌اعتنایی به سلامت و ایمنی خود زندگی می‌کنند، و این امر در نهایت به مرگشان می‌انجامد.

پرفسور کیس معتقد است یکی از دلایلی که باعث افزایش مرگ‌ومیر در آمریکا شده است، نبود شبکه‌های تامین اجتماعی در موارد بیکاری و فقدان بیمه‌های همگانی درمانی است. این وضعیت هنگامی تشدید می‌شود که افرادی با سطح سواد کمتر با کاهش درآمد بیشتری مواجه ‌می‌شوند و درنتیجه امنیت شعلی و دسترسی به مراقبت‌های پزشکی را از دست می‌دهند.

در واقع با توجه به بررسی‌ها و سایر مطالعات دانشگاهی و غیر جانبدارانه‌ای که در این زمینه انجام شده است، کیس و دیتون دریافتند: «احساس درماندگی ی و ناامیدی در کشورهایی خطمشی‌های عمومی امکان مراقبت فعال افراد از خودشان و خانواده‌هایش را فراهم می‌آورند، کمتر است.»