سپید

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایسنا، مبتلایان به شیزوفرنی حدود ۳۰سال زودتر از عموم مردم می‌میرند که بسیاری از این مرگ و میرها به دلیل اختلال‌های جسمی همچون حمله قلبی و سکته رخ می‌دهد و دیابت نیز یک عامل خطرزای اصلی در این موارد به حساب می‌آید.
داروهای روانپریشی موجب افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ می‌شوند اما عوامل دیگری هم هستند که مبتلایان به این اختلال را در معرض دیابت قرار می‌دهد و این عوامل شامل رژیم غذایی نامناسب و عدم فعالیت جسمی کافی می‌شود.
با این حال مطالعات نشان می‌دهد در صورتی که این فاکتورهای خطرزا مورد توجه قرار گیرند باز هم خطر ابتلا به دیابت در مبتلایان به شیزوفرنی بالاست.
به گزارش ساینس الرت، مبتلایان به شیزوفرنی سه برابر بیش از عموم مردم در معرض ابتلا به دیابت هستند. بررسی ارتباط بین این دو بیماری به قرن نوزدهم باز می‌گردد؛ یعنی خیلی پیش از آنکه از داروهای روانپریشی استفاده شود و نیز در عصری که رژیم‌های غذایی مردم به ندرت موجب دیابت می‌شد. به این ترتیب این واقعیت نشان‌دهنده رابطه علت معلولی بین اختلال روانی شیزوفرنی با دیابت است.
نتایج این مطالعات می‌تواند به نقش مستقیم شیزوفرنی در افزایش خطر بروز دیابت اشاره داشته باشد. عواملی وجود دارند که می توانند احتمال ابتلا به هر دو اختلال را افزایش دهند. این عوامل شامل خطرات ژنتیکی مشترک و همچنین فاکتورهای خطرزای رشدی مشترک هستند.
برای مثال تولد پیش از موعد و وزن پایین نوزاد به هنگام تولد به عنوان عوامل خطرزای ابتلا به هر دو بیماری شیزوفرنی و دیابت در سال‌های آتی زندگی شناخته شده‌اند. افزایش سطح هورمون استرس موسوم به کورتیزول نیز یک فاکتور خطرزا در بروز دیابت است. به این ترتیب این امکان هست که استرس مرتبط با ابتلا به شیزوفرنی که منجر به افزایش ترشح کورتیزول می‌شود در عین حال در افزایش خطر ابتلا به دیابت نیز نقش داشته باشد.