سپید

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایسنا، غلامعلی افروز استاد ممتاز دانشکده علوم تربیتی روانشناسی دانشگاه تهران در مناظره تلویزیونی که در برنامه زاویه برگزار شد، جایگاه رشته روانشناسی بالینی و سلامت را از سه منظر علمی، پژوهشی، قانونی، اجرایی و خدماتی مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: حدود دو دهه گذشته رشته روانشناسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران تدریس می‌شد که با توجه به این‌که 80درصد منابع این رشته با رشته‌های علوم تربیتی مشابه بود تلاش کردیم تا به دانشکده علوم تربیتی منتقل شود که برای انجام این تصمیم کارشناسان دیدگاه‌های خود را مطرح کرده‌اند و حتی براساس تصمیم‌گیری‌های این کارشناسان به دلیل مقدم بودن رشته روانشناسی بر علوم تربیتی اسم دانشکده را نیز روانشناسی وعلوم تربیتی گذاشتیم. اما تصمیم اخیری که برای انتقال رشته روانشناسی بالینی از وزارت علوم به بهداشت انجام می‌گیرد، متاسفانه بدون کار کارشناسی و لحاظ کردن دیدگاه‌های روانشناسان به خصوص روانشناسان بالینی انجام شده است.
وی تصریح کرد: به نظر من باید کار کارشناسی اساسی صورت بگیرد و صاحبنظران اظهارنظر کنند که آیا صلاح است یک شاخه روانشناسی به وزارتخانه دیگر انتقال پیدا کند؟ با توجه به این‌که دانشگاه‌های سطح جهانی رشته روانشناسی را زیرمجموعه خود قرار داده‌اند بنابراین از نظر من دانشگاه‌ها باید دانش‌افزایی کنند و باید این سه رسالت را یعنی دانش‌افزایی تربیت متخصص علوم و مدرس و تولید علم، پرورش انسان و پژوهش‌پروری را رسالت اصلی خود قرار بدهند. همچنان که این رسالت سرلوحه دانشگاه تهران است.
افروز تاکید کرد: ما باید روانشناس نظریه پرداز مولد تربیت کنیم. روانشناسی که نظریه‌پرداز باشد در حالی که نگاه وزارت بهداشت به این موضوع کاملا نگاه درمان‌محور است و این وزارتخانه می‌خواهد برای نظام سلامت کشور نیازهای خود را تامین کند. پیشنهادی که مطرح است این است که وزارت بهداشت به جای این‌که دنبال انتقال رشته باشد می‌تواند از بین فارغ‌التحصیلان این رشته‌ها بهترین‌ها را جذب کند.
استاد ممتاز دانشکده علوم تربیتی روانشناسی دانشگاه تهران، ادامه داد: اگر قرار باشد روانشناسی بالینی را به بهانه این‌که در حوزه سلامت کار می‌کند به وزارت بهداشت منتقل کنیم باید گفت که ما حوزه‌های دیگر روانشناسی بالینی در فیلدهایی که با انسان سروکار دارند فعالیت می‌کنند، اما وزارت علوم با قراردادها و تفاهم‌نامه‌هایی که با بیمارستان‌ها، مدارس یا سایر نهادها منعقد کرده این مساله را حل نموده که دانشجویان رشته‌های مختلف روانشناسی از جمله روانشناسی بالینی در این فیلدها به صورت عملی آموزش ببینند. در واقع ما مثلا در حوزه روانشناسی تربیتی مدرسه در اختیار نداریم که دانشجویان کار عملی خود را انجام بدهند و اما این مساله با همکاری سایر نهادها برطرف شد.
وی همچنین تاکید کرد: مشکلی که در حوزه تربیت دانشجویان رشته روانشناسی بالینی است این است که متاسفانه طی چند سال اخیر برنامه‌ای در وزارت علوم پیاده شد که براساس آن دانشجویان رشته‌های مختلف و غیرمرتبط توانستند با گذراندن چند واحد پیش‌نیاز در رشته روانشناسی بالینی فارغ‌التحصیل شوند که این تصمیم کیفیت آموزش در بین این دانشجویان را کاهش داد.
افروز با تاکید بر اینکه باید اندیشه مشترک براساس دیدگاه جهانشمول در تربیت دانشجویان رشته روانشناسی بالینی داشته باشیم و سعی کنیم براساس آن بهترین‌ها را تربیت نماییم، تصریح کرد: براساس قانون مجلس همه رشته‌های روانشناسی عضو نظام روانشناسی هستند که می‌توانند بعد از فارغ‌التحصیلی برای ارائه‌ی خدمات در رشته مخصوص خود پروانه دریافت کنند. اگر با این روندی که پیش می‌رود بهتر است کل وزارت علوم به وزارت بهداشت منتقل شود و یا برعکس بنابراین به‌طور کلی بهترین راهکار این هست که وزارت بهداشت به جای تصاحب رشته، شاخص‌ها و معیارهای خود را برای تربیت بهتر دانشجویان رشته روانشناسی بالینی اعلام نماید و در نهایت نیازهای خود را از بین بهترین فارغ‌التحصیلان این رشته برطرف نماید.
در ادامه این نشست رضا باقریان عضو بورد تخصصی رشته روانشناسی بالینی وزارت بهداشت و پیشنهاددهنده اصلی انتقال این رشته به این وزارتخانه، با تاکید بر اینکه این تصمیم کاملا با در نظر گرفتن نیازهای جامعه صورت گرفته است، آموزش حرفه‌ای، مقررات حرفه‌ای، اخلاق و استقلال حرفه‌ای از جمله مبانی رشته روانشناسی بالینی است، اما آنچه که توجه ما را جلب کرده و براساس آن تصمیم‌گیری نمودیم بحث آموزش حرفه‌ای است که تصمیم به انتقال روانشناسی بالینی و سلامت از وزارت علوم به بهداشت نمودیم، چرا که تمامی امکانات و شرایط آموزش دانشجویان این رشته نظیر اساتید منابع آموزشی و فیلدهای آموزش عملی نظیر بیمارستان‌ها در وزارت بهداشت فراهم است و وزارت علوم هیچ کدام از این امکانات را ندارد.
وی تصریح کرد: متاسفانه در حال حاضر رشته روانشناسی در وزارت علوم به سمتی رفته که تقریبا عمومی‌سازی شده است که هر ساله دانشجویانی در این رشته‌ها تربیت می‌شود که از لحاظ کیفیت فقط چند نظریه آموزش دیده‌اند. بنابراین ابتدا باید رشته روانشناسی بالینی و سلامت را تعریف کرد و بگوییم این تعریف برچه فیلد و بستر آموزشی باید تحقق پیدا کند.