سپید

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایسنا، ایرج نجفی، رئیس سابق بخش دیالیز و پیوند بیمارستان شریعتی تهران و عضو هیئت مدیره انجمن نفرولوژی ایران گفت: شرکت‌هایی که قرار است وزارت بهداشت با آنها این قرارداد را منعقد کند، تا به حال هیچ سابقه مدون و قابل توجهی در زمینه راه‌اندازی بخش های دیالیز و درمان این بیماران نداشته‌اند، حتی بعضی از آنها تازه فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.
وی درخصوص این طرح که قرار است هفته آتی به تصویب برسد، اظهار کرد: وزارت بهداشت به دلیل مشکلات اقتصادی و مسائل مالی، قرار است بخش‌های دیالیز را به بخش خصوصی واگذار کند؛ در بسیاری از کشورهای دنیا نیز شرکتهای بزرگ و فعال مسئول بخش های دیالیز هستند که بعضی از آنها نیز سال‌ها است که در منطقه فعال هستند، ما نیز لوازم و تجهیزات مورد نیاز دیالیز را به صورت مستقیم از آنها خریداری کرده‌ایم یا اینکه این تجهیزات در پاره‌ای موارد تحت لیسانس آنها در داخل کشور ساخته شده است.
وی ادامه داد: این شرکتها در این زمینه صاحب نظر هستند و می توانند این تعداد بیمار دیالیزی را در کشور، بدون کاهش کیفیت و در معرض خطر قرار گرفتن جان بیمار ، اداره کنند. این شرکتها در کشورهای منطقه هم تقریبا با همان هزینه‌ای که به عنوان تعرفه دیالیز مشخص کرده ایم فعالیت می کنند و آموزش‌ها و خدمات مناسبی در بخش های دیالیز ارائه و بالاترین امکانات را در اختیار بیمار قرار می‌هند. نجفی در ادامه تصریح کرد: اولین بار، با این دیدگاه، موضوع واگذاری بخشهای دیالیز به بخش خصوصی مطرح شد ولی به نامناسب‌ترین شکل ممکن اجرا شد.
عضو هیئت مدیره انجمن نفرولوژی ایران، در خصوص تاثیر اقتصادی فعالیت شرکتهای مورد نظر وزارت بهداشت در این طرح نیز توضیح داد و گفت: شرکتهای داخلی فعال در زمینه تولید تجهیزات یک بار مصرف دیالیز در حال حاضر دوبرابر مصرف کشور را در داخل تولید می کنند و حتی به مرحله صادرات نیز رسیده اند. این شرکتهای اصلی سالها است در کشور فعالیت می کنند، اما هیچکدام از آنها در این طرح وارد نشده اند. ما از سوی انجمن نفرولوژِی، دوسال با وزارت بهداشت مکاتبه داشتیم و اعلام کردیم که موافق خصوصی سازی هستیم، به شرطی که صنعت دیالیز داخل کشور از بین نرود، اما 90 درصد آنچه مد نظر انجمن نفرولوژی ایران بود، رعایت نشده است؛ حتی نامه ای با 192 امضاء به معاونت درمان وزارت بهداشت در این خصوص فرستادیم، اما توجهی به آن نشد.
نجفی معتقد است: شرکتهایی که قرار است وزارت بهداشت با آنها این قرارداد را منعقد کند، تا به حال هیچ سابقه مدون و قابل توجهی در زمینه راه اندازی بخش های دیالیز و درمان این بیماران نداشته‌اند، حتی بعضی از آنها تازه فعالیت خود را آغاز کرده‌اند. این شرکتها اعلام کرده‌اند که قرار است 90 میلیارد تومان منبع مالی وارد بدنه دیالیز کشور کنند، اما مشخص شد که می‌خواهند وام‌هایی با بهره‌های بسیار پایین دریافت و آن را وارد سیستم کنند.
وی با اشاره به یکی از اهداف این طرح مبنی بر راه‌اندازی بخش‌های جدید دیالیز و افزایش تعداد دستگاه‌های مورد نیاز از سوی شرکتهای طرف قرارداد، ادامه داد: این موضوع در ارتباط با جان بیماران دیالیزی است که جزو اقشار مستضعف جامعه هستند. در حال حاضر حدود 35 هزار بیمار دیالیزی و 30 هزار بیمار پیوند کلیه در کشور وجود دارد. همچنین نیاز به 1500 دستگاه جدید داریم. با وجود این هدف، قرار است مدیریت همان بخش های دیالیز دانشگاهی بین این شرکت‌ها تقسیم شود. وقتی این شرکتها بخواهند مدیریت این بخش‌ها را در دست بگیرند، باید از نظر اقتصادی نیز به نفع آنها باشد، چرا که دیالیز سود کمی دارد.
وی افزود: قرار بود بخش‌های جدیدی راه اندازی شود و با تعرفه خصوصی فعالیت کنند تا شرکت بتواند از نظر گردش مالی سوددهی داشته باشد و از حق پرستار و پزشک و بیمار کم نگذارد. همچنین قرار بود دستگاه‌های جدید، ساختمان و تخت دیالیز جدید بیاورند؛ در صورتی که این شرکتها مطابق این قرارداد، صاحب همان بخشهای دیالیز قبلی می شوند و امکانات جدیدی با خود نمی‌آورند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران، در ادامه بیان کرد: آنها در بخش دولتی حتما دچار مشکلات مالی می شوند؛ چرا که باید تعرفه پایین تری دریافت کنند و برای سود خود هیچ راهی جز اینکه برای پرستاران، نفرولوژیست و وسایل تامین تجهیزات بیمار بگذارند، ندارند، در غیر این صورت، کار بخش متوقف و ورشکست می شود. همچنین برای کاهش هزینه های خود می توانند وسایل مورد نیاز دیالیز را از خارج از کشور، با قیمتی بسیار ارزان تر و کیفیتی بسیار پایین وارد کنند. وارد کردن این تجهیزات از خارج، به تولید داخل و اقتصاد آسیب می‌رساند.
وی یکی دیگر از مشکلات موجود در این طرح را اجازه استفاده از متخصصان داخلی در بخش های دیالیز به عنوان مسئول فنی، عنوان کرد و گفت: یک بخش دیالیز باید توسط یک نفرولوژیست اداره شود، اما در قانون این طرح دیده شده است که اگر نفرولوژیست نبود، می توان با متخصص داخلی برای اداره بخش قرارداد بست.
نجفی با تاکید براینکه باید بین این شرکتها رقابت ایجاد شود تا امکان نظارت برفعالیت آنها نیز وجود داشته باشد، افزود: قرار است اداره بخش های دیالیز یک منطقه از کشور به یکی از این شرکتها واگذار شود؛ به این ترتیب یک شرکت، تکفل تعداد زیادی تخت، دستگاه و بخش دیالیز را برعهده می‌گیرد و اگر کسی از آنها شکایت و دانشگاه بخواهد با آنها لغو قرار داد کند، با توجه به اینکه در آن منطقه فقط یک شرکت حضور دارد، غیر ممکن خواهد شد.