متخصصین جراحی عمومی سهمیه زنان:
متخصص جراحی عمومی سهمیه زنان گفت: «بیمهری وزارت بهداشت به متخصصان جراحی سهمیه زنان مشکلات بسیاری را برای آنها ایجاد کرده است و متاسفانه دود این بیتوجهیها و بیمهریها به چشم بیماران میرود.»
مشکلات جراحان عمومی سهمیه زنان متوجه بیماران است
24 December 2016 ساعت: 17:12
24 December 2016 ساعت: 17:12
متخصص جراحی عمومی سهمیه زنان گفت: «بیمهری وزارت بهداشت به متخصصان جراحی سهمیه زنان مشکلات بسیاری را برای آنها ایجاد کرده است و متاسفانه دود این بیتوجهیها و بیمهریها به چشم بیماران میرود.»
به گزارش سپیدآنلاین، نسیم سوداگری متخصص جراحی عمومی سهمیه زنان درباره وضعیت متخصصانی که از سهمیه زنان استفاده کردند، اظهار کرد: «سال۸۱ شورای آموزش تخصصی وزارت بهداشت سهمیه زنان برای ورود به برخی رشتههای تخصصی را به شرط کسب ۹۰درصد حد نصاب نمره اجرا کرد.»
وی افزود: «زنانی که از این سهمیه برای ورود به رشتههای تخصصی استفاده کردند میبایست سه برابر زمان تحصیل در مناطق محروم خدمت میکردند و افرادی که بعد از سال88 قبول شده بودند، تعهد دو برابر خدمت داشتند که پس از اعتراضات فراوان، نامه نگاری جراحان سهمیه زنان به مقامات وزارت بهداشت و کشوری و شکایت به دیوان عدالت در نهایت وزیر بهداشت اعلام کردند که متعهدین سهمیه زنان، باید به مدت ۸سال در مناطق محروم ارائه خدمت داشته باشند.»
سوداگری با بیان اینکه تمام زنانی که از سهمیه استفاده کردند بعد از مدت تحصیل به مناطق محروم اعزام شدند، گفت: «در بیشتر مناطق محروم این جراحان و متخصصان خانم، تنها متخصص منطقه هستند به همین دلیل فشار کاری و روحی مضاعفی را تحمل میکنند به گونهای که به دلیل محدودیت نیروی انسانی حتی در مواقع بیماری قادر به استراحت نیستند و باید با تمام قوا به فعالیت خود ادامه بدهند.»
سوداگری افزود: «چنین وضعیت و فشار روحی در کیفیت خدمات ارائه شده نیز آثار سوء میگذارد که متاسفانه در نهایت دود فشارهای وارد شده به جراحان و بیتوجهی وزارت بهداشت به چشم بیماران میرود.»
در ادامه پروانه رفتار جراح سهمیه زنان با توجه به بیمهری صورت گرفته به جراحان سهمیه زنان، عنوان کرد: «وزارت بهداشت در سال ۸۸ پس از کاهش مدت خدمت، شرایط جدیدی را وضع کرد به این گونه که این دسته از زنان باید تمام وقت در خدمت دانشگاه باشند، اجازه شرکت در آزمون فوق تخصصی و حق تاسیس مطب را ندارند که این شرایط ظلم زیادی را به زنان وارد کرد. این در حالی است که خانمهای متقاضی رشته تخصصی زنان و زایمان هم سهمیه صد درصد برای ورود به این رشته را دارا هستند و طول طرح آنها طبق قانون 2سال است و این قانون برای متخصصان سهمیه زنان تا سال81 هم اعمال میشد ولی به یکباره طبق مصوبه شورای آموزشی تخصصی وزارت بهداشت طول طرح به دوازده سال افزایش یافت.»
وی افزود: «متاسفانه با وجود این شرایط، رفتار مسئولان برخی دانشگاهها و نیز مسئولان وزارت بهداشت در امر جابهجایی محل خدمت با وجود مشکلات عدیده و پرداخت نکردن به موقع کارانه بر شرایط بغرنج این خانمها افزوده است. حال سوال این است یک متخصص که اجازه تاسیس مطب ندارد، تمام وقت در اختیار دانشگاه است و کارانه نیز دریافت نمیکند و از خانواده به دور است چگونه میتواند امرار معاش کند و با مشکلات موجود مقابله کند؟»
جراح سهمیه زنان خاطرنشان کرد: «متاسفانه خانمهای متخصص سهمیه زنان به دلیل حضور طولانی مدت در مناطق محروم، کمبود امکانات، افزایش فشار کاری، دریافت نکردن کارانه، نداشتن حق تاسیس مطب، مشکلات خانوادگی و .... که به تبع حضور آنها در مناطق محروم ایجاد میشود در معرض خطر بیماریهای روحی و جسمی بسیاری قرار گرفتهاند.»
وی افزود: «زنانی که از این سهمیه برای ورود به رشتههای تخصصی استفاده کردند میبایست سه برابر زمان تحصیل در مناطق محروم خدمت میکردند و افرادی که بعد از سال88 قبول شده بودند، تعهد دو برابر خدمت داشتند که پس از اعتراضات فراوان، نامه نگاری جراحان سهمیه زنان به مقامات وزارت بهداشت و کشوری و شکایت به دیوان عدالت در نهایت وزیر بهداشت اعلام کردند که متعهدین سهمیه زنان، باید به مدت ۸سال در مناطق محروم ارائه خدمت داشته باشند.»
سوداگری با بیان اینکه تمام زنانی که از سهمیه استفاده کردند بعد از مدت تحصیل به مناطق محروم اعزام شدند، گفت: «در بیشتر مناطق محروم این جراحان و متخصصان خانم، تنها متخصص منطقه هستند به همین دلیل فشار کاری و روحی مضاعفی را تحمل میکنند به گونهای که به دلیل محدودیت نیروی انسانی حتی در مواقع بیماری قادر به استراحت نیستند و باید با تمام قوا به فعالیت خود ادامه بدهند.»
سوداگری افزود: «چنین وضعیت و فشار روحی در کیفیت خدمات ارائه شده نیز آثار سوء میگذارد که متاسفانه در نهایت دود فشارهای وارد شده به جراحان و بیتوجهی وزارت بهداشت به چشم بیماران میرود.»
در ادامه پروانه رفتار جراح سهمیه زنان با توجه به بیمهری صورت گرفته به جراحان سهمیه زنان، عنوان کرد: «وزارت بهداشت در سال ۸۸ پس از کاهش مدت خدمت، شرایط جدیدی را وضع کرد به این گونه که این دسته از زنان باید تمام وقت در خدمت دانشگاه باشند، اجازه شرکت در آزمون فوق تخصصی و حق تاسیس مطب را ندارند که این شرایط ظلم زیادی را به زنان وارد کرد. این در حالی است که خانمهای متقاضی رشته تخصصی زنان و زایمان هم سهمیه صد درصد برای ورود به این رشته را دارا هستند و طول طرح آنها طبق قانون 2سال است و این قانون برای متخصصان سهمیه زنان تا سال81 هم اعمال میشد ولی به یکباره طبق مصوبه شورای آموزشی تخصصی وزارت بهداشت طول طرح به دوازده سال افزایش یافت.»
وی افزود: «متاسفانه با وجود این شرایط، رفتار مسئولان برخی دانشگاهها و نیز مسئولان وزارت بهداشت در امر جابهجایی محل خدمت با وجود مشکلات عدیده و پرداخت نکردن به موقع کارانه بر شرایط بغرنج این خانمها افزوده است. حال سوال این است یک متخصص که اجازه تاسیس مطب ندارد، تمام وقت در اختیار دانشگاه است و کارانه نیز دریافت نمیکند و از خانواده به دور است چگونه میتواند امرار معاش کند و با مشکلات موجود مقابله کند؟»
جراح سهمیه زنان خاطرنشان کرد: «متاسفانه خانمهای متخصص سهمیه زنان به دلیل حضور طولانی مدت در مناطق محروم، کمبود امکانات، افزایش فشار کاری، دریافت نکردن کارانه، نداشتن حق تاسیس مطب، مشکلات خانوادگی و .... که به تبع حضور آنها در مناطق محروم ایجاد میشود در معرض خطر بیماریهای روحی و جسمی بسیاری قرار گرفتهاند.»
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد