سپید

به گزارش سپیدآنلاین، علی ربیعی در گفتگویی مفصلی با باشگاه خبرنگاران درباره طرح تحول سلامت، تجمیع بیمه، پول درمان کارگران و موارد دیگر حرف زده است که بخش‌هایی از آن را می‌خوانید:
شما منتقدهای زیادی به خصوص در بدنه دولت داشتید علت آن چیست؟
من در بدنه دولت منتقدی ندیدم . یکی از منتقدان شما همکارتان در وزارت بهداشت است؟ پس من فقط یک منتقد دارم! ما یک دولت هستیم و باید با هم پایه‌های دولت را تقویت کنیم.
چرا شما با همین یک منتقد در دولت وارد تعامل نشدید؟
بنده اعتقادی به علنی کردن مسائل در مجامع عمومی ندارم، جامعه بی‌امید جامعه‌ای است که در آن آسیب زیاد می‌شود موفقیت کاهش می‌یابد و دشمن به آن زور می‌گوید و ما نیاز داریم به جامعه امید دهیم و هر چیزی که باعث کاهش ناامیدی می‌شود من آن را برای خودم حرام می‌دانم.
وزیر بهداشت معتقد است پول درمان کارگران صرف هزینه درمان آن‌ها نمی‌شود این پول در کجا صرف می‌شود؟
این حرف درست نیست روزی که من به وزارتخانه کار آمدم بودجه تامین اجتماعی 8 هزار میلیارد تومان بود و امروز به 18 هزار میلیارد رسیده که این رقم بسیار قابل توجه است. بنده می‌توانم تمام حسابرسی‌های تامین اجتماعی را شفاف نشان دهم تمام هزینه‌های درمان در بخش درمان هزینه می‌شود حتی بیشتر از آن. در حقیقت ما ۲۷.۷ درآمدی که به دست می‌آوریم را باید در بخش درمان، از کار افتادگی و غرامت هزینه کنیم و ۲۷.۲ را صرف پرداخت مستمری به بازنشستگان می‌شود.
72 هزار میلیارد بودجه تامین اجتماعی در سال 95 بود و ما باید 7 هزار میلیارد از مالیات‌ها دریافت می‌کردیم که با توجه به وضعیت بد بازار این مبلغ دریافت نشده است و ما فقط 42 هزار میلیارد تومان از مردم جمع کردیم که همان را هم باید صرف پرداخت مستمری می‌کردیم. آیا من می‌توانم یک روز مستمری یک خانواده را دیرتر پرداخت کنم. آیا می‌توانم پول درمان را پرداخت نکنم جواب هر دوی این سوال‌ها منفی است. تمام پول درمان تا پایان سال پرداخت می‌شود. برخی یک طرفه نگاه می‌کنند من باید هم پول مستمری را پرداخت کنم هم پول درمان را به مفهومی دیگر باید سهم هر دو را بدهم .
پول درمان کجا می‌رود برخی می‌گویند پول درمان را سرمایه‌گذاری کردیم که باید بگویم حتی ما پول سرمایه‌گذاری را به بخش درمان پرداخت کردیم. بنده وام گرفتم و شرکت‌ها را گرو گذاشتم و به درمان پرداخت کردم. پس تاکید می‌کنم که تمام پول درمان برای درمان خرج می‌شود و حتی به جای ۲۷.۷ ما ۲۷.۹ پرداخت کرده‌ایم. وقتی می‌گویند پول درمان کجا رفته مانند این است که یکسری آدم فاسد در این وزارتخانه نشسته‌اند. ما پرداخت مطالبات داروخانه‌ها و بخش خصوصی را آغاز کرده‌ایم که این پروژه بزرگی است و تا پایان سال تمام آن پرداخت می‌شود . قانون به ما گفته است از پولی که به دست می‌آورید پرداخت‌ها را انجام دهید و اگر سهم ما به موقع پرداخت شود حتی پول هم زیادی داریم.
پرداخت‌ها به داروخانه‌ها و بیمه سلامت آغاز شده و ما 4 هزار میلیارد تومان به بخش خصوصی پرداخت کرده‌ایم که 2 هزار میلیارد تومان آن اوراق و 2 هزار میلیارد تومان آن نقدی است و تفاهم کرده‌ایم که شرکت‌های دارویی اوراق‌ها را به عنوان بدهی خود بپذیرند.
عده‌ای می‌گویند طرح تحول سلامت محکوم به شکست است نظر شما در این رابطه چیست؟
روزی که آقای روحانی برای مناظره انتخاباتی به تلویزیون آمد گفت که برای تمام مردم ایران بیمه ایجاد می‌کند که امروز این کار انجام شده بنده اعتقاد دارم که طرح تحول سلامت شکست‌ناپذیر است، اما نیاز به اصلاحات دارد. ما یکسری پروژه‌های ساخت و ساز داریم که من به آنها پروژه‌های فنسی می‌گویم ما در پروژه‌های فنسی تبحر داریم، اما در پروژه‌های اجتماعی با مشکل روبه‌رو می‌شویم زیرا این پروژه‌های ذینفع‌های زیادی دارد طرح تحول سلامت هم ذینفع‌های زیادی از جمله مردم، کارگران، بازنشستگان، کارمندان، پزشکان خصوصی، نظام پزشکی و بیمه‌ها دارد و عادت اداری ما برای اجرای پروژه‌های اجتماعی پخته نیست. بنده امروز اعلام می‌کنم که بیمه‌ها طرح تحول سلامت را بیمه‌ خواهند کرد. بزرگترین اشتباه بنده این بود که از منابعی که به آن‌ها مطمئن نبودم خرج کردم. ما 11هزار میلیارد تومان بودجه دادیم که باید منابع و مصارف را با هم یکی کنیم تا دچار کسری نشویم. بودجه بیمه سلامت 16هزار میلیارد تومان بود که با 8هزار میلیارد تومانی که پرداخت کردیم امروز 4هزار میلیارد تومان کسری دارد و اگر مصارف را کنترل نکنیم به 18هزار میلیارد هم می‌رسد.
تجمیع بیمه‌ها به کجا رسید؟
به هیچ وجه تجمیع بیمه‌ها مسئله اصلی طرح تحول نبوده است بلکه برای آن مسئله‌سازی کرده‌اند. محورهای برنامه طرح تحول سلامت 5محور بود که یکی از آن‌ها تجمیع بیمه‌ها بود یعنی ما باید ابتدا پزشک خانواده را ایجاد می‌کردیم. بحث تجمیع بیمه‌ها هدف کاهش هم‌پوشانی و یکی شدن رفتار بیمه‌ها بود که ما نتیجه آن را عملیاتی کردیم. تجمیع بیمه‌ها ساختار سازی می‌خواهد. به عنوان مثال ما در بحث تجمیع بیمه‌ها صندوقی داریم که باید از آن 2/27 پرداخت کنیم که در آن سهم روستاییان صفر درصد ، سهم افراد حاشیه شهرها صفر درصد و سهم کارگران 2درصد است. اگر ما می‌خواستیم از این منابع به صندوق بروند آیا با بحران روبرو نمی‌شدیم. دولت برای این صندوق بودجه‌ای ندارد و فقط سهم کارگران 2 درصد سهم کارگران وارد آن می‌شود که با این بودجه بیمارستان‌ها فقط 2ماه می‌توانند کار کنند. ما به جای اینکه بخواهیم یک بخش را از یک سازمان جدا کنیم ک نه با عقل و نه با قانون مغایر است چرا صندوق‌ها را درست نمی‌کنیم.
در برخی از کشورها نظام مالیاتی پول درمان را می‌دهد و این کشورها یک صندوق دارند اما در برخی کشورهای دیگر مانند کشور ما مردم خودشان حق بیمه را پرداخت می‌کنند که در این کشورها اگر فردی نتواند پرداختی داشته باشد دولت آن را مجانی بیمه می‌کند تا زمانی که به رفاه برسد. این حرف‌ها آینده نظام اجتماعی کشور را به هم می‌زند، روزی که بنده به وزارت کار آمدم روستاییان با 4هزار تومان بیمه می‌شدند که امروز اگر روستاییان از طریق نظام ارجاع وارد شوند بیمه آن‌ها رایگان خواهد بود. 4میلیون بیمه شده روستایی با تامین اجتماعی هم‌پوشانی داشتند که البته این موضوع هیچ هزینه اضافی ایجاد نمی‌کند زیرا هر فردی که به بیمارستان برای درمان می‌رود با یک دفترچه مراجعه می‌کند. فقط در بخش بیماری‌های خاص تخلف وجود داشت که افراد با دو دفترچه دارو می‌گرفتند و آن را در بازار آزاد به فروش می‌رساندند. از امسال هر نفر یک دفترچه خواهد داشت و دفترچه‌های تامین اجتماعی هم حذف می‌شود.