سپید

به گزارش سپید، مسعود یونسیان در گفت‌وگو با ایسنا‌ درباره بیماری آبله میمونی که تاکنون در ۱۲ کشور جهان مواردی از آن گزارش شده است، گفت: «آبله میمونی یک بیماری ویروسی بوده و توسط ویروس آبله میمون ایجاد می‌شود که یکی از اعضای خانواده ویروس‌های آبله است. افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند، بثورات پوستی و تاول‌هایی روی برخی نقاط پوست‌شان ایجاد می‌شود و تماس با افراد آلوده می‌تواند منجر به انتقال و سرایت این بیماری شود.»

وی با بیان اینکه به نظر می‌رسد آبله میمونی خیلی شدید نباشد و حداقل گزارشات اولیه آن حکایت از شدت بالای این بیماری ندارند، گفت: «باید منتظر بمانیم تا اطلاعات بیشتری از این بیماری منتشر شود و ببینیم که مبتلایان چه سرنوشتی پیدا می‌کنند.»

یونسیان گفت: «باید توجه کرد که برخی بیماری‌های ویروسی بازپدید هستند؛ یعنی در گذشته بودند، از بین رفتند و در حال حاضر مجددا ظاهر شدند و ما از آن‌ها دانش قبلی داریم. بیماری آبله میمونی هم جزو بیماری‌های بازپدید محسوب می‌شود که در سال‌های گذشته میزانی از شیوع را داشته است. با این حال اکنون در شرایط جدید شیوع این بیماری باید منتظر باشیم تا اطلاعات بیشتری کسب شود.»

وی درباره امکان انجام واکسیناسیون علیه آبله میمونی گفت: «آنچه که اکنون درباره پیشگیری از آبله میمونی مطرح شده، این است که کسانیکه واکسن آبله تزریق کرده‌اند تا درجات قابل ملاحظه‌ای در برابر آبله میمونی هم مصون هستند، اما اینطور نیست که واکسن اختصاصی این بیماری باشد. واکسن آبله به صورت غیر اختصاصی میزان مصونیت بدن را در برابر آبله میمونی تا درجات قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.»

این اپدمیولوژیست با بیان اینکه هنوز نمی‌دانیم که آبله میمونی می‌تواند به پاندمی و همه‌گیری در جهان بدل شود یا خیر گفت: «بهترین کاری که معمولا باید برای مقابله با بیماری‌های نوپدید و بازپدید انجام داد، مراقبت است. مراقبت به این معنا که داده‌های مرتبط با بیماری را به صورت مرتب و سیستماتیک ثبت کرده و در زمان‌ها و مکان‌های مختلف باهم مقایسه کرده و بسته به اطلاعاتی که کسب می‌کنیم، ‌در زمان مناسب مداخله کنیم. برای همه بیماری‌های واگیر نمی‌توان نسخه واحدی پیچید. البته الفبای کار که همان مراقبت و تصمیم‌گیری به موقع و مرحله به مرحله بر اساس داده‌های متقن است، یکسان است. مسئولان وزارت بهداشت باید سیستم مراقبت را با استفاده از ابزارها و تکنولوژی‌های روزآمد در کشور توسعه داده و از این بستر برای تهیه اطلاعات استفاده کنند.»

یونسیان با بیان اینکه مسئولیت این مراقبت در کشور ما با سیستم شبکه بهداشتی است، گفت: «متاسفانه سیستم‌های شبکه بهداشت روزآمد نبوده و با فناوری اطلاعات به اندازه کافی همخوان نیستند که باید در این زمینه توجه شود.»