عضو هیئتمدیره انجمن علمی شنواییشناسی ایران
عضو هیئتمدیره انجمن علمی شنواییشناسی ایران گفت: «شرکتهای واردکننده و فروشگاههای تجهیزات پزشکی حق ارائه سمعک و ارتباط مستقیم با بیمار را ندارند.»
فروشگاههای تجهیزات پزشکی حق تجویز سمعک را ندارند
9 April 2018 ساعت: 19:4
9 April 2018 ساعت: 19:4
عضو هیئتمدیره انجمن علمی شنواییشناسی ایران گفت: «شرکتهای واردکننده و فروشگاههای تجهیزات پزشکی حق ارائه سمعک و ارتباط مستقیم با بیمار را ندارند.»
به گزارش سپیدآنلاین، علی رضیپور جویباری اظهار داشت: «بر اساس ماده واحده قانون تعیین وظایف حرفه پزشکی مصوب مجلس شورای اسلامی، سازمان نظام پزشکی موظف به تدوین آییننامه چگونگی فعالیت حرف پزشکی است تا پس از تصویب وزیر بهداشت، ابلاغ و اجرایی گردد. از همین رو، آییننامه تاسیس دفاتر ارزیابی شنوایی تدوین و تصویبشده و در حال حاضر لازمالاجراست.»
وی ادامه داد: «در ماده ۵ این آییننامه، خدمات قابل ارائه در دفاتر ارزیابی شنوایی احصاء گردید، و تبصره ذیل همین ماده تاکید دارد که این خدمات انحصاراً باید توسط دانشآموخته رشته شنواییشناسی انجام پذیرد.» رضیپور افزود: «یکی از این خدمات، تجویز و ارائه سمعک به بیمار است. ماده ۲ قانون نظام صنفی در مقام تعریف واحد صنفی برآمده و تبصره همین ماده حرفههایی که بر اساس قانون از مرجع دیگری پروانه فعالیت اخذ میکنند مشمول قانون نظام صنفی ندانسته است. از آنجا که پروانه فعالیت دفاتر ارزیابی شنوایی با استناد به آییننامه تاسیس دفاتر ارزیابی شنوایی توسط معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی و نظام پزشکی صادر میگردد، لذا رشته شنواییشناسی و خدمات دفاتر ارزیابی شنوایی به استناد تبصره ماده ۲ قانون نظام صنفی مشمول این قانون نمیشود. از طرفی مغازه فروش تجهیزات پزشکی و شرکتهای واردکننده سمعک مشمول قانون نظام صنفی هستند.»
وی گفت: «ماده ۵ آییننامه، خدمات قابل ارائه در دفاتر ارزیابی شنوایی را احصاء کرده و تبصره ذیل ماده تاکید دارد این خدمات انحصاراً باید توسط ادیولوژیست برای بیمار انجام شود. تجویز و ارائه سمعک ازجمله این خدمات است، لذا این خدمت مشمول قانون نظام صنفی نیست به همین منظور اصناف، شرکتهای واردکننده و مغازههای فروش تجهیزات پزشکی از منظر قانونی و نظارتی حق ارائه سمعک و ارتباط مستقیم با بیمار را ندارند و تنها مرجع قانونی تجویز و ارائه سمعک به بیمار ادیولوژیست بوده و در صورت درخواست بیمار مبنی بر ارائه رسید و یا فاکتور در قبال دریافت سمعک و خدمات آن ادیولوژیست موظف به صدور رسید و یا فاکتور است و صدور فاکتور از جانب شرکت واردکننده سمعک و یا مغازه تجهیزات پزشکی برای بیمار فاقد وجاهت قانونی است.»
رضیپور تاکید کرد: «البته اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت در جهت پیشگیری از قاچاق کالای پزشکی ازجمله سمعک کارهای بسیار خوبی ازجمله اخذ کد IRC و برچسب اصالت کالا را برای سمعک از سال ۹۷ اجباری کرده و انجمن علمی شنواییشناسی ایران ضمن حمایت از این اقدام قانونی، آن را در راستای منویات رهبری و منافع جامعه ادیولوژی، بیماران و شرکتهای واردکننده که قصد دارند سالم کار کنند، ارزیابی میکند و در این راستا آماده هرگونه همکاری با وزارت بهداشت است.»
عضو هیئتمدیره انجمن علمی شنواییشناسی ایران در خصوص قیمتگذاری سمعک، گفت: «اداره کل تجهیزات پزشکی این کار را به کمک شرکت واردکننده سمعک انجام میدهد و نظر مراجع تخصصی ازجمله انجمنهای علمی و صنفی را اخذ نمیکند، اما سمعک وارداتی بهخودیخود برای بیمار قابل استفاده نیست. در این بین ادیولوژیست با یک سری اقداماتی آن را برای بیمار قابل استفاده میکند.»
وی افزود: «در خصوص قیمت نهایی مصرفکننده بایستی قیمت وارداتی سمعک به همراه خدمات تخصصی اعمال شده بهوسیله ادیولوژیست یکجا محاسبه و فاکتور توسط ادیولوژیست صادر گردد این رویکرد که دفاتر ارزیابی شنوایی بنگاه اقتصادی نیست و حق صدور فاکتور یا رسید ارائه سمعک به بیمار را ندارد برداشت درستی نیست و باید اصلاح شود. متاسفانه کتاب تعرفه خدمات پزشکی در قبال بیش از هشتاد خدمت تعرفهای سمعک حدود ۴ یا ۵ مورد آن را تعرفه گذاری کرده است. درحالیکه انجمن علمی شنواییشناسی ایران به کمک مراکز دانشگاهی تعرفهها را قیمتگذاری و در اختیار وزارت بهداشت قرار داده است تا پس از تصویب بتوانیم در سال۹۷ آن را اجرایی کنیم. در صورت عدم تصویب ازآنجاییکه خدمات مذکور در تجویز سمعک ضروری است و در دفاتر ارزیابی شنوایی در حال انجام است انجمن علمی تعرفههای خدمات سمعک را بهتمامی شعب استانی جهت اجرا ابلاغ خواهد کرد .»
رضیپور در خصوص وجود سمعک چینی در بازار تجهیزات پزشکی کشورمان، گفت: «تاکنون مارک یا برند سمعک چینی وارد بازار ایران نشده است، اما ممکن است کشور چین خط تولید سمعک کشور صاحب مارک و برند را در کشورش راهاندازی کرده باشد و با نام و برند کشور صاحب سمعک، تولید و وارد بازار کند.»
مهر
وی ادامه داد: «در ماده ۵ این آییننامه، خدمات قابل ارائه در دفاتر ارزیابی شنوایی احصاء گردید، و تبصره ذیل همین ماده تاکید دارد که این خدمات انحصاراً باید توسط دانشآموخته رشته شنواییشناسی انجام پذیرد.» رضیپور افزود: «یکی از این خدمات، تجویز و ارائه سمعک به بیمار است. ماده ۲ قانون نظام صنفی در مقام تعریف واحد صنفی برآمده و تبصره همین ماده حرفههایی که بر اساس قانون از مرجع دیگری پروانه فعالیت اخذ میکنند مشمول قانون نظام صنفی ندانسته است. از آنجا که پروانه فعالیت دفاتر ارزیابی شنوایی با استناد به آییننامه تاسیس دفاتر ارزیابی شنوایی توسط معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی و نظام پزشکی صادر میگردد، لذا رشته شنواییشناسی و خدمات دفاتر ارزیابی شنوایی به استناد تبصره ماده ۲ قانون نظام صنفی مشمول این قانون نمیشود. از طرفی مغازه فروش تجهیزات پزشکی و شرکتهای واردکننده سمعک مشمول قانون نظام صنفی هستند.»
وی گفت: «ماده ۵ آییننامه، خدمات قابل ارائه در دفاتر ارزیابی شنوایی را احصاء کرده و تبصره ذیل ماده تاکید دارد این خدمات انحصاراً باید توسط ادیولوژیست برای بیمار انجام شود. تجویز و ارائه سمعک ازجمله این خدمات است، لذا این خدمت مشمول قانون نظام صنفی نیست به همین منظور اصناف، شرکتهای واردکننده و مغازههای فروش تجهیزات پزشکی از منظر قانونی و نظارتی حق ارائه سمعک و ارتباط مستقیم با بیمار را ندارند و تنها مرجع قانونی تجویز و ارائه سمعک به بیمار ادیولوژیست بوده و در صورت درخواست بیمار مبنی بر ارائه رسید و یا فاکتور در قبال دریافت سمعک و خدمات آن ادیولوژیست موظف به صدور رسید و یا فاکتور است و صدور فاکتور از جانب شرکت واردکننده سمعک و یا مغازه تجهیزات پزشکی برای بیمار فاقد وجاهت قانونی است.»
رضیپور تاکید کرد: «البته اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت در جهت پیشگیری از قاچاق کالای پزشکی ازجمله سمعک کارهای بسیار خوبی ازجمله اخذ کد IRC و برچسب اصالت کالا را برای سمعک از سال ۹۷ اجباری کرده و انجمن علمی شنواییشناسی ایران ضمن حمایت از این اقدام قانونی، آن را در راستای منویات رهبری و منافع جامعه ادیولوژی، بیماران و شرکتهای واردکننده که قصد دارند سالم کار کنند، ارزیابی میکند و در این راستا آماده هرگونه همکاری با وزارت بهداشت است.»
عضو هیئتمدیره انجمن علمی شنواییشناسی ایران در خصوص قیمتگذاری سمعک، گفت: «اداره کل تجهیزات پزشکی این کار را به کمک شرکت واردکننده سمعک انجام میدهد و نظر مراجع تخصصی ازجمله انجمنهای علمی و صنفی را اخذ نمیکند، اما سمعک وارداتی بهخودیخود برای بیمار قابل استفاده نیست. در این بین ادیولوژیست با یک سری اقداماتی آن را برای بیمار قابل استفاده میکند.»
وی افزود: «در خصوص قیمت نهایی مصرفکننده بایستی قیمت وارداتی سمعک به همراه خدمات تخصصی اعمال شده بهوسیله ادیولوژیست یکجا محاسبه و فاکتور توسط ادیولوژیست صادر گردد این رویکرد که دفاتر ارزیابی شنوایی بنگاه اقتصادی نیست و حق صدور فاکتور یا رسید ارائه سمعک به بیمار را ندارد برداشت درستی نیست و باید اصلاح شود. متاسفانه کتاب تعرفه خدمات پزشکی در قبال بیش از هشتاد خدمت تعرفهای سمعک حدود ۴ یا ۵ مورد آن را تعرفه گذاری کرده است. درحالیکه انجمن علمی شنواییشناسی ایران به کمک مراکز دانشگاهی تعرفهها را قیمتگذاری و در اختیار وزارت بهداشت قرار داده است تا پس از تصویب بتوانیم در سال۹۷ آن را اجرایی کنیم. در صورت عدم تصویب ازآنجاییکه خدمات مذکور در تجویز سمعک ضروری است و در دفاتر ارزیابی شنوایی در حال انجام است انجمن علمی تعرفههای خدمات سمعک را بهتمامی شعب استانی جهت اجرا ابلاغ خواهد کرد .»
رضیپور در خصوص وجود سمعک چینی در بازار تجهیزات پزشکی کشورمان، گفت: «تاکنون مارک یا برند سمعک چینی وارد بازار ایران نشده است، اما ممکن است کشور چین خط تولید سمعک کشور صاحب مارک و برند را در کشورش راهاندازی کرده باشد و با نام و برند کشور صاحب سمعک، تولید و وارد بازار کند.»
مهر
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد