تحصیل‌کرده‌ها بیشتر در معرض خطر تومور مغزی هستند
24 June 2016 ساعت: 22:6
24 June 2016 ساعت: 22:6
یک بررسی جدید به طور حیرت‌آوری نشان می‌دهد که افرادی که دست‌کم سه سال تحصیلات دانشگاهی را گذرانده باشند، نسبت به افرادی که بیشتر از ۹ کلاس درس نخوانده‌اند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به تومورهای سرطانی مغز هستند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه امال خانولکار، دانشمند انستیتوی بهداشت کودکان در لندن و نویسنده اصلی مقاله این بررسی که در ژورنال اپیدمیولوژی و جامعه منتشر شده است، گفت: «در مردان با تحصیلات دانشگاهی ۱۹ درصد افزایش خطر تشخیص تومور مغزی گلیوم وجود دارد.»
به گفته او، در زنان با تحصیلات عالی این خطر تا ۲۳ درصد افزایش می‌یابد. خانولکار گفت: «این نتیجه حیرت‌انگیزی است که توضیح دادن آن مشکل است.»
البته این افزایش خطر به‌طور عینی تاثیر زیادی ایجاد نمی‌کند، زیرا چنین تومورهای مغزی شیوع چندانی ندارند. احتمال ابتلا به گلیوم در پایین‌ترین سطح تحصیلی ۵ در ۳۰۰۰ گزارش شده است. در مقابل، خطر ابتلای افراد با بالاترین سطح تحصیلات به این تومور ۶ در ۳۰۰۰ بود.
اما پرسشی که باقی می‌ماند این است که آیا این تفاوت - بدون توجه به چقدر کوچک باشد- واقعی است یا نه، و اگر واقعی است چه چیزی علت آن است.
پژوهش‌های پیشین که پیوند احتمالی میان سطح تحصیلی یا اجتماعی ازیک‌طرف و فراوانی تومورهای مغزی از طرف دیگر را جستجو کرده بودند، نتایجی غیرقطعی داشته‌اند.
خانولکار و همکارانش در دانشکده پزشکی انستیتوی کارولینسکا در استکهلم برای اینکه موضوع «این یافته‌های متناقض» را حل‌وفصل کنند، از رویکرد جدیدی استفاده کردند. آنان به جای مقایسه تعداد بیماران دچار تومور مغزی با افراد سالم، سوابق بهداشتی ۴.۳ میلیون فرد بزرگ‌سال در نظام بهداشت عمومی سوئد در فاصله سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۱ را بررسی کردند.
این پژوهشگران سه نوع تومور مغزی - که دوتای آن‌ها غیرسرطانی بودند- و دارای علل متفاوت هستند، را در این مجموعه داده‌ها تمایز دادند.پیوند محکم میان سطح تحصیل و میزان بروز تومور برای هر سه نوع تومور برقرار بود، اما قوی‌ترین رابطه برای گلیوم‌های مرگبار مشاهده شد. جالب اینکه تفاوت حتی بزرگ‌تری از لحاظ ابتلا به تومور مغزی میان کارگران یدی کم‌درآمد و مردان و زنان پردرآمدی که کار یدی انجام نمی‌دادند، مشاهده شد.
به گفته خانولکار، شایع‌ترین توضیح ارائه‌شده برای این افزایش میزان خطر با افزایش سال‌های گذرانده شده در کلاس درس این است که افراد با تحصیلات بالاتر یا درآمد بیشتر «آگاهی بیشتری به علائم تومور مغزی دارند.» به‌عبارت‌دیگر این افراد با احتمال بیشتری ممکن است به دنبال کمک پزشکی بروند و تشخیص درست دریافت کنند.
اما به گفته این پژوهشگران، گرچه این توضیح ممکن است در کشوری مانند آمریکا که نظام بهداشتی آن به نفع افراد پردرآمدتر است، مصداق داشته باشد، در کشوری مانند سوئد چندان قانع‌کننده نیست.
به‌علاوه، او افزود، گلیوم‌ها بسیار سریع - اغلب در طول ۴۸ ساعت- شکل می‌گیرند و به‌شدت دردناک هستند. او گفت: «این علائم قابل‌اجتناب نیستند- شما نمی‌توانید با وجود این علائم شدید در خانه بنشینید و به دنبال درمان نروید.»
به گفته او، در زنان با تحصیلات عالی این خطر تا ۲۳ درصد افزایش می‌یابد. خانولکار گفت: «این نتیجه حیرت‌انگیزی است که توضیح دادن آن مشکل است.»
البته این افزایش خطر به‌طور عینی تاثیر زیادی ایجاد نمی‌کند، زیرا چنین تومورهای مغزی شیوع چندانی ندارند. احتمال ابتلا به گلیوم در پایین‌ترین سطح تحصیلی ۵ در ۳۰۰۰ گزارش شده است. در مقابل، خطر ابتلای افراد با بالاترین سطح تحصیلات به این تومور ۶ در ۳۰۰۰ بود.
اما پرسشی که باقی می‌ماند این است که آیا این تفاوت - بدون توجه به چقدر کوچک باشد- واقعی است یا نه، و اگر واقعی است چه چیزی علت آن است.
پژوهش‌های پیشین که پیوند احتمالی میان سطح تحصیلی یا اجتماعی ازیک‌طرف و فراوانی تومورهای مغزی از طرف دیگر را جستجو کرده بودند، نتایجی غیرقطعی داشته‌اند.
خانولکار و همکارانش در دانشکده پزشکی انستیتوی کارولینسکا در استکهلم برای اینکه موضوع «این یافته‌های متناقض» را حل‌وفصل کنند، از رویکرد جدیدی استفاده کردند. آنان به جای مقایسه تعداد بیماران دچار تومور مغزی با افراد سالم، سوابق بهداشتی ۴.۳ میلیون فرد بزرگ‌سال در نظام بهداشت عمومی سوئد در فاصله سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۱ را بررسی کردند.
این پژوهشگران سه نوع تومور مغزی - که دوتای آن‌ها غیرسرطانی بودند- و دارای علل متفاوت هستند، را در این مجموعه داده‌ها تمایز دادند.پیوند محکم میان سطح تحصیل و میزان بروز تومور برای هر سه نوع تومور برقرار بود، اما قوی‌ترین رابطه برای گلیوم‌های مرگبار مشاهده شد. جالب اینکه تفاوت حتی بزرگ‌تری از لحاظ ابتلا به تومور مغزی میان کارگران یدی کم‌درآمد و مردان و زنان پردرآمدی که کار یدی انجام نمی‌دادند، مشاهده شد.
به گفته خانولکار، شایع‌ترین توضیح ارائه‌شده برای این افزایش میزان خطر با افزایش سال‌های گذرانده شده در کلاس درس این است که افراد با تحصیلات بالاتر یا درآمد بیشتر «آگاهی بیشتری به علائم تومور مغزی دارند.» به‌عبارت‌دیگر این افراد با احتمال بیشتری ممکن است به دنبال کمک پزشکی بروند و تشخیص درست دریافت کنند.
اما به گفته این پژوهشگران، گرچه این توضیح ممکن است در کشوری مانند آمریکا که نظام بهداشتی آن به نفع افراد پردرآمدتر است، مصداق داشته باشد، در کشوری مانند سوئد چندان قانع‌کننده نیست.
به‌علاوه، او افزود، گلیوم‌ها بسیار سریع - اغلب در طول ۴۸ ساعت- شکل می‌گیرند و به‌شدت دردناک هستند. او گفت: «این علائم قابل‌اجتناب نیستند- شما نمی‌توانید با وجود این علائم شدید در خانه بنشینید و به دنبال درمان نروید.»
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد