سپید

پزشک لحظه به لحظه با بیمار بود تا از درد، رهایی یابد و رخت سلامت بر تن کند؛ بی‌منت از هر دیده شدن یا ستوده شدنی.
حال که سال به آخر رسیده مردم به یُمن تولد دوباره بهار جشن‌های خانوادگی راه انداخته و سفرهای نوروزی تدارک دیده‌اند. باز هم پزشکان کنار بستر دردمندان می‌مانند و شادی سال نویشان را جدا از خانواده با بیماران تقسیم می‌کنند.
در این واپسین ساعات مانده به بهار آرزویم این است که شفا بخشِ یکتا، حالمان را به بهترین حالت بگرداند و سالِ دگر سالی باشد پر از آرامش و مهربانی میان طبیب و بیمار آنچنان که شایسته همه‌مان است.