سپید

به گزارش سپیدآنلاین به نقل از ایسنا، علی جعفریان درباره آخرین‌ وضعیت مطالبات بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران از بیمه‌های پایه، گفت: «اخیراً تامین اجتماعی مطالبات مردادماه بیمارستان‌های ما را تسویه کرده است، اما همچنان ۷۵۰ میلیارد تومان از سال ۹۵ از بیمه‌های پایه طلب داریم.» وی با بیان اینکه البته ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران کارانه‌های پرسنل را تا مهرماه پرداخته‌ایم، ادامه داد: «بر این اساس عملاً شش ماه از پرداخت کارانه عقبیم و امیدواریم بتوانیم به‌زودی قسمت‌هایی از این مطالبات را پرداخت کنیم تا بتوانیم این فاصله را کاهش دهیم.»
جعفریان درباره وضعیت کنونی بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: «با پولی که پیش از عید نوروز دریافت کردیم که میزان آن در دانشگاه ما مجموعاً حدود ۸۰ میلیارد تومان شد، ‌ توانستیم بحران‌های حاد بیمارستان‌ها را کنترل کنیم، ‌ اما هنوز بحران‌های مزمن بیمارستان‌ها پابرجاست. چراکه هنوز حجم مطالبات ما بسیار بزرگ است و ۷۵۰ میلیارد تومان یعنی حدود ۶۰ درصد کل درآمد اختصاصی بیمارستان‌هایمان در سال ۹۵، از بیمه‌ها طلب داریم.» رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان اینکه ما در حال حاضر با زحمت، دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز را تامین می‌کنیم، اظهار کرد: «به‌هرحال باید بدانیم که این وضعیت شکننده است. ما در حال حاضر مقداری از بدهی‌های شرکت‌های دارویی و تجهیزات پزشکی را پرداخت کردیم و آنها در حال ارائه خدمت هستند. اما هنوز به‌جایی نرسیدیم که بگوییم با خیال راحت این کار را انجام می‌دهیم و وضعیتمان همچنان شکننده‌ است.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به برخی اظهارنظرها درباره کاهش تعرفه‌های پزشکی سال ۹۶، گفت: «اشکالی که در بحث تعرفه وجود دارد، این است که چون تعرفه‌ها در سال ۹۳ افزایش داشته است، عده‌ای از دوستان تصور می‌کنند که این افزایش منطق ندارد. درحالی‌که باید توجه کرد تعرفه‌ای که ۲۰ سال رشد درستی نداشته، افزایش آن نسبت به تورمی که طی ۲۰ سال قبل اتفاق افتاده، افزایش عجیبی نیست. البته افزایش تعرفه‌ها در سال ۹۶ به معنی کافی بودن رشد تعرفه‌ها نیست، بلکه باید بدانیم که لازم است هزینه‌ها متناسب با تورم افزایش پیدا کند و این موضوعی کاملاً طبیعی است. بنابراین کاهش تعرفه هیچ منطقی ندارد.»
وی با بیان اینکه میزان رشد تعرفه‌ها باید بر اساس نرخ تورم باشد، افزود: «برخی از تعرفه صفر درصدی صحبت می‌کنند، اما باید توجه کرد که وقتی همه منبع ورودی بیمارستان‌ها، بویژه در بخش خصوصی، تعرفه است، با وجود افزایش هزینه‌ها، چگونه می‌توان بیمارستان‌ها را مدیریت کرد. اگر ما تعرفه را متناسب با افزایش هزینه‌ها رشد ندهیم، همان اتفاقی که در طول سال‌های قبل رخ داد، باز هم شروع می‌شود و بحث دریافت‌های غیررسمی مجدداً آغاز می‌شود. چرا که بیمارستان با آن نمی‌چرخد.»
جعفریان تاکید کرد: «بنابراین اگر رشد هزینه‌ها را نبینیم، به‌طور طبیعی شرایط به قبل باز می‌گردد و گردش اقتصاد درمان در بخش سرپایی و بستری دچار مشکل شده و اگر آن بخش‌ها بخواهند به ارائه سرویس‌شان ادامه دهند، مجبورند به‌صورت نامتعارفی پول بگیرند. بنابراین حداقل افزایش تعرفه‌ها باید بر اساس نرخ تورم باشد.»