آغاز درمان کموتراپی برای کودکان مبتلا به لوکمی حاد یا ALL اغلب منجر به نوتروپنی خواهد شد که خود، خطر عفونتهای تهدیدکننده حیات را افزایش داده و همچنین درمان سرطان را با تاخیر مواجه میکند.
نتایج یک مطالعه که در Clinica- Infectious Diseases منتشر شده، حاکی از آن است که تا 40 درصد کودکان مبتلا به ALL در اثر عفونتهای مرتبط با درمان فوت میکنند.
با در نظر گرفتن این موارد، محققان بیمارستان کودکان St. Jude، آنتیبیوتیکی را شناسایی کردهاند که بهطور قابل توجهی شانس عفونت را در این کودکان کاهش میدهد، بدون آنکه مقاومت آنتیبیوتیکی را افزایش دهد.
محقق ارشد این مطالعه معتقد است: «این تحقیق برای نخستین بار شواهد مهمی را در حمایت از استفاده هدفمند از پروفیلاکسی آنتیبیوتیکی برای بیماران کودک در معرض خطر فراهم آورده است، خصوصا در مورد تجویز آنتیبیوتیک لووفلوکساسین گستردهطیف.»
درمان پیشگیرانه با لووفلوکساسین یا دیگر آنتیبیوتیکها شانس بروز عفونت را، از جمله تب و عفونتهای خونی، تا 70 درصد یا بیشتر در بیماران مبتلا به ALL که در طول درمان القایی با نوتروپنی مواجه شدهاند، کاهش میدهد.
آنتیبیوتیک لووفلوکساسین همچنین شانس بروز عفونتهای مرتبط با آنتیبیوتیک را که در اثر Clostridium difficile ایجاد میشود، کاهش میدهد. این نوع از عفونت، عفونت کسب شده از بیمارستان است که خطر مرگ را در کودکان 7 برابر بیشتر میکند.
همزمان، آنتیبیوتیک لووفلوکساسین به آنتیبیوتیکهای خط مقدم، مانند وانکومایسین و سفپیم، اجازه میدهد تا فقط در شرایطی که بیمار در حین درمان دچار عفونت شده، تجویز شوند.
درمان پروفیلاکتیک آنتیبیوتیکی با لووفلوکساسین برای بیماران بزرگسال مبتلا به ALL امری است رایج، اما استفاده از آن در کودکان همواره مورد چالش بوده است. حال، نتایج این مطالعه، شواهدی را در حمایت از ایمنی و اثربخشی درمان پروفیلاکتیک آنتیبیوتیکی در بیماران کودک مبتلا به ALL فراهم آورده است.
مطالعه مذکور که از سال 2007 تا 2016 انجام شده، 344 بیمار کودک را که به تازگی مبتلا به ALL تشخیص داده شده بودند، مورد بررسی قرار داد.
محققان برای مقایسه رویکردها، تغییراتی را در سیاستهای بیمارستان ایجاد کردند. تا جولای 2014، بیماران درمان پروفیلاکتیک آنتیبیوتیکی را براساس تشخیص و اختیار پزشک دریافت میکردند، اما پس از آن، گایدلاینهای درمانی بیمارستان به درمان پروفیلاکتیک آنتیبیوتیکی با لووفلوکساسین، در طول درمان القایی برای بیماران مبتلا به ALL که انتظار میرفت وضعیت نوتروپنی آنها حداقل 7 روز به طول انجامد، تغییر پیدا کرد.
این مطالعه 173 بیماری را که هیچ درمان پروفیلاکتیک دریافت نکردند، 69 بیماری که به صورت پروفیلاکتیک با لووفلوکساسین درمان شدند و 102 بیماری که دیگر آنتیبیوتیکهای پروفیلاکتیک را دریافت کردند، مانند سفپیم، سیپروفلوکساسین، یا ونکومایسین، به تنهایی یا در ترکیب با هم، با هم مقایسه کرد.
در حالی که بیماران مبتلا به نوتروپنی که هرگونه درمان پروفیلاکتیک را دریافت کرده بودند، خیلی کمتر احتمال داشت که نسبت به عدم درمان پروفیلاکتیک، مبتلا به تب، عفونتهای اثبات شده یا احتمالی یا عفونتهای جریان خون شوند، فقط بیمارانی که درمان پروفیلاکتیک آنتیبیوتیکی با لووفلوکساسین دریافت کرده بودند، کاهش در عفونتهای C. difficile را نشان دادند.
منبع: U. S. Pharmacist