پزشک متخصص بعد از مصاحبه با بیمار و معاینه او ممکن است به وجود سرطان استخوان شک کند. در این صورت، از روشهای تصویربرداری و آزمایشگاهی استفاده میکند تا وجود یا عدم وجود آن را اثبات کند. مهمترین این روشها عبارتند از:
رادیوگرافی ساده: میتوان اغلب سرطانهای استخوان را در رادیوگرافی ساده دید. پزشک در تصویر رادیوگرافی میبیند که در ناحیهای از استخوان شکل آن تغییر کرده یا تراکم آن کم یا زیاد شده است. رادیوگرافی ساده ریه در بسیار ی اوقات به پزشک کمک میکند تا مشخص کند آیا سرطان استخوان به ریه منتشر شده یا خیر.
سیتی اسکن: تصاویر سیتی اسکن در واقع بهصورت سطح مقطعهایی از بافت مورد نظر هستند. در این تصاویر پزشک متخصص میتواند جزئیات بسیار بیشتر و دقیقتری را از استخوان مشاهده کند. درون یک توده مشکوک به سرطان را دیده و واکاوی کند. سیتی اسکن همچنین میتواند مشخص کند که آیا سرطان استخوان به احشاء دیگر مانند ریه، کبد و غدد لنفاوی هم انتشار پیدا کرده یا خیر. تصاویر سیتی اسکن ممکن است با استفاده از ماده حاجب انجام شوند. در این موارد ممکن است به بیمار مایعی داده شود تا قبل از انجام
سیتی اسکن بنوشد یا ممکن است مادهای خاص قبل از انجام
سیتی اسکن به بیمار تزریق شود. در این روش میتوان جزئیات بیشتری را از بافتها مشاهده کرد.
پزشک متخصص ممکن است از سیتی اسکن به منظور کمک به نمونهبرداری از بافت استفاده کند. در این نوع نمونهبرداری بیمار روی تخت سیتی اسکن دراز کشیده و پزشک متخصص سوزن مخصوصی را از راه پوست به بافت مورد نظر وارد کرده و از آن نمونهگیری میکند. مسیر این سوزن از پوست تا رسیدن به بافت مورد نظر با استفاده از سیتی اسکن دیده شده و در نتیجه پزشک میتواند به دقت و بدون ایجاد آسیب بیشتر برای بیمار وارد بافت مورد نظر شود.
امارای : امارای یکی از بهترین ابزارهای تصویربرداری برای مشخص کردن محدوده تومور است. امارای میتواند با دقت زیادی مشخص کند که تومور تا چه محدودهای در بافت پیشروی کرده است.
اسکن هستهای: اسکن هستهای میتواند به تشخیص میزان انتشار سرطان استخوان کمک کند. در صورتی که سرطان به بافتهای دیگر متاستاز داده باشد اسکن هستهای میتواند آن را مشخص کند. البته باید دانست که مثبت شدن اسکن هستهای همیشه علامت وجود سرطان استخوان نیست. این اسکن در بسیاری بیماریهای دیگر مانند عفونت یا روماتیسم هم میتواند مثبت شود.
پت اسکن: از پت اسکن یا توموگرافی با روش انتشار پوزیترون هم برای بررسی سرطان استفاده میشود. در پت اسکن به بیمار گلوگز داده میشود که یک اتم آن را رادیواکتیو کردهاند. این گلوکز توسط سلولهای بدن جذب میشود. سلولهای سرطانی که سوختوساز بیشتری نسبت به سلولهای طبیعی دارند میزان بیشتری از این قند رادیواکتیو را جذب میکنند و دوربین پت اسکن میتواند تابش رادیواکتیو حاصل را ببیند.
آزمایشات: آزمایشات متفاوتی وجود دارد که با استفاده از آنها میزان مولکولهای شیمیایی درون مایعات بدن بهخصوص خون بررسی میشوند. این آزمایشات ممکن است بتوانند به تشخیص سرطان استخوان یا تشخیص نوع آن کمک کنند.
بیوپسی استخوان: در بسیاری از موارد حتی پس از انجام تصویربرداریها و آزمایشات گوناگون باز هم نمیتوان نوع تومور یا سرطان استخوان را به درستی مشخص کرد. همیشه باید قبل از شروع درمان نوع تومور مشخص شود چون درمان متناسب با نوع تومور متفاوت خواهد بود. برای مشخص کردن نوع تومور معمولا نیاز است تا از آن نمونهبرداری یا بیوپسی انجام شود. این نمونه توسط متخصص آسیبشناسی (پاتولوژیست) در زیر میکروسکوپ بررسی شده و نتیجه آن به پزشک معالج گزارش میشود.
مهرداد منصوری، ارتوپد