اسهال مرتبط با مصرف آنتی بیوتیک،یکی از عوارض معمول درمان بسیاری از بیماری های عفونی است. این عارضه ناخواسته ممکن است بلافاصله پس از پایان درمان آنتی بیوتیکی یا با فاصله از آن رخ دهد. در اغلب موارد، آنتی بیوتیک های وسیع الطیف در ایجاد اسهال های ناشی از مصرف آنتی بیوتیک دخیل هستند و ابتلا به این نوع اسهال به دوز یا طول مدت مصرف آنتی بیوتیک وابسته نیست. نمونه هایی از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف که با اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک مرتبط دانسته شده اند عبارتند از سفالوسپورین ها و پنی سیلین ها. درمان اسهال غیرمرتبط با کلستریدیم دیفیسیل معمولا به قطع مصرف آنتی بیوتیک همراه با درمان های حمایتی محدود می شود. یک مطالعه دوسوکور با استفاده از دارونما که توسط مکفارلند و همکارانش انجام شده،اثربخشی ساکارومایسس بولاردی را در پیشگیری از اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک در بیماران دریافت کننده آنتی بیوتیک های بتالاکتام بررسی کرده است. بیماران به طور کاملا تصادفی دارونما یا دوز روزانه 3 1010 CFU از ساکارومایسس بولاردی را دریافت کردند. ساکارومایسس بولاردی با دوز ذکر شده در 72 ساعت پس از شروع آنتی بیوتیک آغاز و برای مدت 3 روز پس از قطع آن ادامه یافت. نتایج مطالعه نشان داد که ساکارومایسس بولاردی شیوع اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک را تا 51درصد کاهش می دهد.