در حال حاضر مساله مهم این است که بین نخستین عوامل اضطراب و زمان بروز و درمان آن تفاوت و فاصله وجود دارد. گزارشها و آمارهای اخیر نشان دهنده افزایش اضطراب هستند، به همین دلیل درمان زودهنگام، مهم و موثر است. در حال حاضر اضطراب بین کودکان شایع شده است. لذا باید هرچه بیشتر مورد توجه قرار بگیرند. علائم اولیه اضطراب از جمله تنگی نفس، انقباض ماهیچهها و ... است. این علائم دلایل خاصی را مثل مسائل زیست محیطی، ژنتیک و غیره دارد که باید با بررسی و شناخت درست به درمان آنها پرداخت. استرس و اضطراب با هم متفاوت هستند و نباید آنها را با هم اشتباه گرفت. برای مثال کسانی که بدون هیچ دلیلی از درست انجام نشدن کار خود میترسند، استرس دارند که این استرس میتواند در ایجاد اضطراب نقش داشته باشد، اما داشتن استرس به معنی بیماری اضطراب نیست. تغییر سبک زندگی در ایجاد بیماری اضطراب تاثیرگذار خواهد بود. سبک زندگی یکی از مهمترین عوامل در ایجاد اضطراب است. در حال حاضر بیشتر خانوادهها دچار اضطراب هستند و این نشان میدهد، تغییر نوع سبک زندگی در ایجاد اضطراب تاثیر داشته است. مدرسه، ازدواج، بچهداری، طلاق و ... نیز در ایجاد اضطراب به ویژه در کودکان تاثیرگذار است و این ما هستیم که باید با آموزش به مردم روشهای مقابله با ایجاد اضطراب را آموزش دهیم. همه باید بیاموزند که چطور با شرایطی که برای آنها اضطراب ایجاد میکند، برخورد کنند و خود را با شرایط وفق دهند. در این صورت از ایجاد اضطراب جلوگیری خواهند کرد. بیماری اضطراب، ژنتیکی است و از شخصیت فرد که به ژنتیک باز میگردد، نشات میگیرد. به همین دلیل این خیلی مهم است که تیپ شخصی خود را بشناسیم و مورد بررسی قرار دهیم، و اگر در معرض بیماری اضطراب هستیم آن را درمان کنیم. تا دچار بیماریهایی همچون فشار خون و فشار قلب که به دنبال اضطراب ایجاد می شوند، نشویم. در کشور ما نیز در سطح سیستم پزشکی و دولتی سیاست خاصی در جهت کاهش استرس اتخاذ نشده است. افرادی که دچار مشکل میشوند، در بیمارستانها تحت درمان قرار گرفته یا اینکه در کلینیکها به صورت سرپایی درمان دریافت میکنند. آنچه که درمان یا مشاورههای روانشناسی را دچار مشکل میکند، انگ یا برچسبی است که ممکن است، بر بیمار زده شود. اگر این فرهنگ جا بیفتد، بیماران با اشتیاق بیشتری برای مشاوره مراجعه کرده و مشکل آنها با ماندگاری طولانیمدت، تبدیل به غده چرکی نمیشود.