سازمان غذا و داروی آمریکا داروی داکلیزوماب Daclizumab را با نام تجاری زینبرایتا به عنوان داروی تعدیل کننده سیستم ایمنی (DMT) برای ام اس نوع عود کننده تایید کرد. این دارو از دسته آنتی‌بادی منوکلونال – آزمایشگاهی است که هر چهار هفته یک بار به صورت زیر جلدی تزریق می‌شود. مکانیسم اثر آن به این صورت است که گیرنده اینترلوکین 2 (IL-2) را هدف قرار می‌دهد . اینترلوکین 2 برای فعال کردن سلول‌های نوع T در سیستم ایمنی ضروری است. این سلول‌ها در حملات بیماری ام اس نقش دارند. دارو با مهار این گیرنده مانع بروز واکنش‌های التهابی می‌شود. داکلیزوماب همچنین انواعی از سلول‌های ایمنی را که برای تعدیل سیستم ایمنی مهم هستند، افزایش می‌دهد. این سلول‌ها قادرند وارد مغز و نخاع شوند و التهاب ناشی از بیماری ام اس را تعدیل کنند. مطالعات نشان داده‌اند که داروی تازه تائید شده قادر است حملات بیماری را تا حد 45 تا 54 درصد کاهش دهد و نیز فعالیت بیماری را در MRI بیش از داروی آونکس کاهش دهد. اما با توجه به عوارض نشان داده شده، در حال حاضر فقط مبتلایانی می‌توانند از این دارو استفاده کنند که اولا مبتلا به نوع عودکننده باشند و دیگر اینکه حداقل از 2 داروی دیگر سود نبرده باشند. شایع‌ترین عوارض مشاهده شده با این دارو عبارتند از آسیب شدید کبدی، بیماری خودایمن در روده بزرگ (کولیت)، واکنش‌های پوستی، بزرگی غدد لنفاوی، واکنش‌های حساسیتی، افزایش احتمال عفونت‌ها و افسردگی. اما از بین این عوارض، واکنش‌های پوستی و افزایش آنزیم‌های کبدی از بقیه شایع‌تر بوده‌اند. لذا لازم است قبل از شروع دارو و به صورت دوره‌ای قبل از تجویز هر دوز، آزمایشات لازم در این خصوص انجام گیرد.
منبع: Medscape
       سازمان غذا و داروی آمریکا داروی داکلیزوماب Daclizumab را با نام تجاری زینبرایتا به عنوان داروی تعدیل کننده سیستم ایمنی (DMT) برای ام اس نوع عود کننده تایید کرد. این دارو از دسته آنتی‌بادی منوکلونال – آزمایشگاهی است که هر چهار هفته یک بار به صورت زیر جلدی تزریق می‌شود. مکانیسم اثر آن به این صورت است که گیرنده اینترلوکین 2 (IL-2) را هدف قرار می‌دهد . اینترلوکین 2 برای فعال کردن سلول‌های نوع T در سیستم ایمنی ضروری است. این سلول‌ها در حملات بیماری ام اس نقش دارند. دارو با مهار این گیرنده مانع بروز واکنش‌های التهابی می‌شود. داکلیزوماب همچنین انواعی از سلول‌های ایمنی را که برای تعدیل سیستم ایمنی مهم هستند، افزایش می‌دهد. این سلول‌ها قادرند وارد مغز و نخاع شوند و التهاب ناشی از بیماری ام اس را تعدیل کنند. مطالعات نشان داده‌اند که داروی تازه تائید شده قادر است حملات بیماری را تا حد 45 تا 54 درصد کاهش دهد و نیز فعالیت بیماری را در MRI بیش از داروی آونکس کاهش دهد. اما با توجه به عوارض نشان داده شده، در حال حاضر فقط مبتلایانی می‌توانند از این دارو استفاده کنند که اولا مبتلا به نوع عودکننده باشند و دیگر اینکه حداقل از 2 داروی دیگر سود نبرده باشند. شایع‌ترین عوارض مشاهده شده با این دارو عبارتند از آسیب شدید کبدی، بیماری خودایمن در روده بزرگ (کولیت)، واکنش‌های پوستی، بزرگی غدد لنفاوی، واکنش‌های حساسیتی، افزایش احتمال عفونت‌ها و افسردگی. اما از بین این عوارض، واکنش‌های پوستی و افزایش آنزیم‌های کبدی از بقیه شایع‌تر بوده‌اند. لذا لازم است قبل از شروع دارو و به صورت دوره‌ای قبل از تجویز هر دوز، آزمایشات لازم در این خصوص انجام گیرد.
منبع: Medscape




ناحیه کاربری

آدرس ایمیل:
رمز عبور:
 
رمز عبورم را فراموش کرده‌ام

ثبت نام