طرح تحول سلامت که با هدف جلب رضایتمندی مردم و کادر درمانی انجام شده بود، در برخی از قسمتهای کار با مشکلاتی مبنایی روبرو بود که به نظر میرسد دستاندرکاران امر در صدد حل این مشکلات هستند. یکی از این مسائل، حقوق دستیاران و نحوه آموزش و چگونگی کارکرد آنها بود که در بستههای اولیه طرح تحول به نظر میرسید که جایگاهی نداشت. سید امیر محسن ضیایی، معاون آموزش وزارت بهداشت در مصاحبهای که در همین صفحه آن را میخوانید، خبر از افزایش دوبرابری حقوق دستیاران داده است که میتواند محمل خوبی برای تغییرات بعدی در این زمینه باشد.
دستیاران پزشکی شاید بدنه اصلی کادر درمانی در بیمارستانهای آموزشی باشند که از کمترین امکانات بهرهمندند. دلیل اصلی که متولیان امر برای این مهم ذکر میکنند، بعد آموزشی دستیاری است. کما اینکه قبلا هم در نوشتهای دیگر استدلال کرده بودم، بعد آموزشی ماهیتاً مسئولیت حقوقی ندارد. تنها مسئولیت دانشجو در قبال درس و محتوای آموزشی آن است. درست است که در حیطه پزشکی آموزش به نحوی با کار عملی گره خورده است، اما این منافی کمرنگ شدن بعد آموزشی نیست، بلکه اتفاقا در این حالت ماهیت آموزشی برجسته خواهد بود و نیازمند دقت و درگیر شدن اساتید است. امروزه در بیمارستانهای ما دستیاران عملا کار درمانی بیمارستان را بر دوش دارند و بدین وسیله نیز مسئولیت حقوقی پیدا میکنند. طبعا اگر کسی در قبال کاری که انجام میدهد، مسئولیت دارد، باید بر مبنای همان مسئولیت، حقوق متناسب با شان و کار خود را داشته باشد. یکی از این حقوق افراد، میزان دستمزد است. حقوق دیگر ساعات کاری، نحوه انجام امور، طلب آموزش صحیح است. این امور خصوصا مسئله دستمزد تا کنون با استدلالاتی واهی و معیوب به تاخیر افتاده بود و گاه اساسا محلی از اعراب نداشت و این ظلم آشکار با لباس رنگی آموزش تا آنجا پیش رفته است که به نظر میرسد ماهیتی استعمارگونه یافته است.خوشبختانه مسولان امر به این نکته توجه کردند و قرار است اولین گام را در این زمینه بردارند که میتواند نوید مناسبی از تغییراتی دیگر در حوزه آموزش دستیاری باشد؛ آموزشی که مبتنی بر کارآمد ساختن دستیار باشد، نه آنکه دستیاران در سیر سالهای کاری خود با انجام اموری غیر لازم و گاه خارج از وظیفه به صورتی آشفته و بدون استاندارد لازم، با حوزه تخصصی مربوط آشنا شوند.
احمدرضا همتی مقدم