با توجه به مطالعهای 3 ساله روی 5 هزار بیماری که نسبتا یا به طور جدی دچار افسردگی بودند، به نظر میرسد آن دسته از بیماران که تحت درمان داروهای ضدافسردگی قرار گرفتند، نسبت به افراد دیگر گروه، به میزان کمتری دچار بیماریهای شریان کرونر، سکته مغزی و مرگ شدند.
پزشکان مرکز قلب سالت لیک سیتی میگویند: «به نظر میرسد داروهای ضدافسردگی در بیماران قلبی مبتلا به افسردگی شدید یا نسبتا شدید بیش از انواع استاتینها کارآیی داشته است.»
پرسشنامهای طی 3سال بین 26هزار نفر توزیع شد که 5 هزار و 311 نفر (20 درصد) از آنها از افسردگی نسبی تا شدید رنج میبردند. برای تعیین شدت افسردگی از بیماران چیزهایی راجع به خلق و خو، خواب و اشتهای آنها پرسیده شد.
مدیر گروه تحقیق میگوید:«این مطالعه نشان میدهد که نه تنها به منظوربهبود وضعیت روحی بیمار، بلکه برای کاستن ریسک بیماری قلبی-عروقی، بررسی بیماران از نظر ابتلا به افسردگی از چه اهمیت بهسزایی برخوردار است. در بیمارانی که دچار افسردگی نبودند و یا به افسردگی خفیفی دچار بودند، داروهای ضدافسردگی کمکی به کاهش ریسک بیماری قلبی -عروقی نکرد. اما در بیماران مبتلا به افسرگی نسبتا شدید یا شدید مشاهده شد که استفاده از این داروها وضعیت بیماری قلبی عروقی را در آنها به طور معنا داری بهبود بخشید.» همچنین این مطالعه نشان میدهد که در افسردگیهای شدیدتر برای درمان بیماریهای قلبی- عروقی، استفاده از داروهای ضدافسردگی نسبت به استفاده از داروهای پایین آورنده کلسترول خون و یا استاتینها، اثر محافظتی بیشتری دارند.
مدیر گروه تحقیق اضافه میکند: «ما بر این باور بودیم که تاثیرات مضاعفی را خواهیم دید. به هر حال تحقیقات نشان داد که در افراد افسردهتر، عامل ایجاد تفاوت در واقع داروهای ضدافسردگی بودند. درمان افسردگی منجر به تغییرات رفتاری میشود که میتواند این ارتباط را توجیه کند. داروهای ضدافسردگی ممکن است تاثیرات فیزیولوژیک مرتبط با بیماری داشته باشد اما من فکر میکنم، این داروها همچنین منجر به تغییر رفتاری میشود که روحیات بیمار را بهتر میکند که خود این موجب بهبود وضعیت قلبی-عروقی وی میشود.»
آماری که در سال 2012 از سوی مراکز کنترل و پیشگیری بیماریها در آمریکا منتشر شد، نشان داد که ارتباط بین سلامت روحی، بیماریهای مزمن و آسیب دیدگیها معنادار است. به عنوان مثال، گزارش فوق شواهدی ارائه میکند دال بر اینکه اختلالات جدی افسردگی با 17درصد موارد بیماریهای قلبی عروقی و با 23درصد موارد صدمات مغزی در ارتباط است.
گروه تحقیق تاثیر سایر ریسک فاکتورهای قلبی عروقی مانند دیابت، سیگار و فشار خون بالا را در تجزیه و تحلیل خود در نظر گرفته است. آنها امیدوارند تحقیقات بیشتر پیرامون ارتباط بین افسردگی، داروهای ضدافسردگی و سلامت قلبی- عروقی بتواند کار آنها را تکمیل کند.
مطالعه فوق محدود به دادههایی بود که از اسناد پزشکی به دست آمده بود و نمیتواند سایر فاکتورهایی را لحاظ کند که ممکن است ارتباط درمان دارویی افسردگی را توضیح دهد، از جمله: فعالیتهای ورزشی، تغییر سبک زندگی و عادات ودرمان غیر دارویی بیماریهای روحی مانند مشاوره.
منبع: MNT
ترجمه: سیما اخلاقی