برای نخستین بار در بیش از 50 سال گذشته، دولت فدرال آمریکا پیشنهاد داد، فلوراید اضافه شده در آبهای آشامیدنی کاهش داده شود.
در سال 1962، اداره سلامت و خدمات انسانی پیشنهاد کرد که به آب آشامیدنی شهری 7/0- 2/1 میلیگرم فلوراید اضافه شود، اما هفته گذشته، همین اداره گفت که این میزان نباید از 7/0 میلیگرم در لیتر بیشتر باشد. این اعلام البته عجیب نبود، زمزمههای این تعدیل از سال 2011 توسط اداره سلامت و خدمات انسانی شروع شده بود و از همان زمان بسیاری از شهرهای بزرگ پیشنهاد جدید را به کار بسته بودند.
اضافه کردن فلوراید به آب آشامیدنی دوسوم از آمریکاییها بیش از 50 سال قبل با هدف کاهش پوسیدگی دندان آغاز شد، اما به مرور زمان معلوم شد که مقادیر بالای فلوراید سبب بروز نوعی عارضه رنگدار شدن دندانها به نام فلئورزیس دندانی میگردد. در موارد متوسط دانههای سفیدی روی دندانها به وجود میآید و در موارد حادتر این دانهها قهوهای یا رنگی میشوند. مطالعات اخیر نشان میدهند که در حال حاضر 41درصد از آمریکاییهای 12-15 ساله دچار شکلی از این عارضه هستند و براساس اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (سیدیسی) تعداد این افراد رو به افزایش است.
اداره سلامت در آخرین اظهار نظر خود در این باره گفته است، همین میزان تعدیل شده میتواند تا حدود زیادی جلوی پوسیدگی را بگیرد و در آن زمان که میزان 7/0-2/1 میلیگرم در لیتر پیشنهاد شده بود، منابع دیگر فلوراید کمتر بودند.
دکتر لوشنیاک، معاون بخش جراحی ریر آدمیرال، میگوید: «هر چند منابع فلوراید بسیار بیشتر از آنی است که در سال 1962 وجود داشته است، اما هنوز لازم است، به آب آشامیدنی فلوراید اضافه شود. ادامه طرح فلوراید افزودنی میتواند کودکان و نیز بزرگسالان را در برابر کرمخوردگی دندان محافظت کند، هر چند که اکنون خمیردندانها و محصولات دیگر حاوی فلوراید بیش از گذشته استفاده میشوند.»
انجمن دندانپزشکی آمریکا و محققان سلامت عمومی از این سیاست جدید استقبال کردهاند، اما برخی فکر میکنند، این تعدیل هنوز کافی نیست.
اضافه کردن فلوراید به آب مصرفی، نخستین بار در 1945 در گرند راپیدز میشیگان آغاز شد و همان موقع با توجه به منابع اندک فلوراید در خمیردندانها و محصولات دیگر، تاثیر مثبت خود را در کاهش کرمخوردگیهای دندان نشان داد، اما به گفته دکتر گرندجین، محقق سلامت و محیطزیست، در سالهای اخیر دیگر مطالعه جدیدی صورت نگرفت که نشان دهد که به میزان اولیه فلوراید هنوز نیازی هست. «ما اکنون باید بدانیم که گزارشهای قدیمی درباره فواید اضافه کردن فلوراید به آب مصرفی با تغییراتی که در این چند سال اتفاق افتاده، هنوز به قوت خود باقی است.» به نظر وی، بهتر است که فلوراید به صورت بیرونی مصرف شود (مثل مسواک زدن با خمیردندانهای حاوی فلوراید). از سال 1999 معلوم شد که استفاده بیرونی از فلوراید هم موثر است و برای اثربخشی آن لازم نیست که این ماده معدنی را حتما بلعید. او درضمن میگوید، میزان کرمخوردگی دندان چه در کشورهایی که فلوراید را به آب اضافه کردهاند و چه در آنهایی که این اقدام را انجام ندادهاند، به یک میزان پایین آمده است.
تحقیقات بیشتر نشان میدهد، فلوراید اضافی ممکن است، اثرات پیشبینی نشده منفی بر سلامت داشته باشد. مطالعات اخیر نشان میدهند، بین اضافه کردن فلوراید به آب و اختلال بیشفعالی و نیز تیروئید کمکار ممکن است، ارتباطی وجود داشته باشد. تحقیقاتی که به خصوص بیشتر در چین انجام شده است، نشان میدهند که آبهایی که فلوراید بالا دارند به رشد مغزی آسیب میرسانند و باعث کاهش بهره هوشی (آی کیو) میشوند.
گرندجین عقیده دارد: «نگرانیهای منطقی درباره اثرات منفی فلوراید بر رشد مغزی وجود دارد. کم کردن میزان فلوراید به 7/0 میلیگرم در لیتر خبر خوشی است و من پیشنهاد میکنم، این میزان بار هم کمتر شود.»
منبع: نیوزویک
ترجمه: مرجان یشایایی